Zaadjes...

Eigenlijk wou ik pompoensoep maken met de pompoen die ik vorige week op de markt gekocht had. Maar 't is niet gelukt. Zoals altijd heb ik het hele ding - op gevaar af van in mijn vingers te snijden - in stukken gekapt.

 
De schil eraf gehaald de pitten eruit en dan met goed wat olijfolie, rozemarijn en zout in de oven gestoken. Om te roosteren.

 
Een goeie twintig minuten op 200°C. Zalig zag hij eruit en de geur...! Met het gevolg dat ik er dus géén soep van gemaakt heb  - ik kon niet meer wachten om er aan te beginnen - maar een simpel warm slaatje.

Een beetje feta erover gekruimeld nog wat extra olijfolie erover gegoten en dan met een glaasje witte wijn mmm... onmiddellijk gedegusteerd! Ja, wat kan het leven eenvoudig en goed zijn hé.

En nog beter als we de goeie dingen kunnen delen. En dankzij Kathy - een volgster van mijn blog die me attent maakte op het project van Professor Willem Van Cotthem - weet ik nu wat ik met al de pitten van mijn pompoenen en meloenen kan doen. Niet meer de vuilbak in kieperen. Nee, bijhouden, wassen in een vergiet en drogen op een bordje in de keuken. En dan gewoonweg in een envelop steken, een briefje bijvoegen over welke zaden het gaat en opsturen naar de Professor thuis.

 
Die man heeft een fantastisch project - zaden voor het leven. Hij neemt alle zaden mee naar Algerije en daar kweken ze er dan weer pompoenen of meloenen mee. Doodsimpel maar zeer effectief... Toch tof dat je als gewone huismoeder daar nu eens kan aan meehelpen...!
En Kathy, nog eens bedankt voor de tip!