Vroeger heb ik me nooit vragen gesteld over melk. Ik ben nog opgegroeid met de dagelijkse flesjes melk in de klas. Elke dag kwam er een nonneke langs met een rammelend mandje vol melkflesjes en goesting of niet je moest er eentje leegdrinken. De optie chocomelk bestond zelfs niet. Nu is er ondertussen véél veranderd. We kunnen al jaren kiezen tussen volle, halfvolle en afgeroomde melk. Sinds enkele jaren heb je ook nog groeimelk - wat dat ook mag wezen - lactosevrij en soms ook nog geitenmelk. Maar hoofdzakelijk was de koe onze voornaamste melkleverancier... Nu heeft het melkfirmament de dag van vandaag een totale make-over gekregen! We zijn nu overspoeld door de noten, soja, haver en rijstmelk. Eerlijk gezegd om een goede keuze te maken, moet je ver eerst een graad in de voedingswetenschap halen. Een mens verliest er gewoonweg het noorden bij. Natuurlijk sta ik open voor nieuwe - én lekkere alternatieven - maar ik zoek dan toch nog graag wat extra informatie op. Kwestie...

Sinds de low carb hype circuleert er een recept op internet waar je de pasta vervangt door courgetteslierten... Je maakt dus een soort spaghetti van courgetten. Met een juliennesnijder ga je de groenten te lijf en binnen de kortste keren zit je met een vergiet vol courgetti. Zéér gemakkelijk te maken en als je de tijd neemt om de courgetteslierten even in de pan aan te bakken voor je ze in je pastasaus gooit is het écht een lekker gerecht. Omdat ik al lang een You Tube filmpje wilde maken - een mens heeft uitdagingen nodig in het leven - heb ik voor jullie de courgetti klaargemaakt voor de camera. Nu is dat een heel gehannes om mijn Ipad - ja, ik film met mijn Ipad - op de juiste hoogte te krijgen. Ik moest weg en weer lopen tussen Ipad en tafeltje. De ene keer stond mijn hoofd er maar half op en de andere keer was er een te groot stuk van de tafel te zien. Na veel vijven en zessen en een héle stapel boeken onder de Ipad, kon ik eindelijk serieus beginnen. Ik wou per sé voor m...

Vanmorgen in alle vroegte ben ik samen met Françoise - een vriendin van jaren... - met de trein naar Antwerpen gereden. Het was eeuwen geleden dat ik nog in Antwerpen was. Het weer zat ons mee... een strakke blauwe hemel met een winters zonnetje! Ik had er écht zin in. Omdat ik - héél enthousiast - ietwat te vroeg van huis vertrokken was, kon ik nog even over onze Kortrijkse groentenmarkt slenteren. Tot mijn grote schande ga ik bijna nooit naar de markt in onze eigen stad! Niet goed bezig... Ons Bomma daarentegen gaat elke week. Ze heeft haar vaste groentenkraam en geniet nadien steevast van een koffietje in de Viva Sara. Het was écht al lente op de markt. Aardbeien - Spaanse natuurlijk, maar wel lekkere - witte asperges, verse radijsjes en grote dikke bloemkolen.   Geen pompoenen meer in zicht! Eenmaal in Antwerpen hebben we alle winkels die we niet in Kortrijk hebben binnenstebuiten gekeerd en hier en daar zijn we natuurlijk bezweken voor een nieuw...

Sinds ons Sofie - MsAprilfish -  haar YouTube filmpje gemaakt heeft over Low Carb stromen de vragen naar Low Carb recepten toe. Omdat ik nu eenmaal de kok van de familie ben, doe ik het opzoekwerk en test de recepten op onze familie uit. Want alles moet wel héél lekker zijn zodat ook niet Low Carbers er content mee zijn... Nu, wees gerust, de Byttebiers zijn geen gemakkelijke klanten als het op eten aankomt. Koen is eigenlijk de gemakkelijkste van de hoop! Het enige wat hij haat zijn eieren én beesten die vol benen zitten - kwartels en kippepoten met name! Om dat je als LowCarber géén suiker mag eten moet je alternatieven zoeken die toch zoet zijn. Wel, ik heb iets lekker gevonden dat klaar is in één, twee, drie. Koop ergens Medjool dadels. Dat zijn van die lekkere, vochtige, dikke dadels en niet van die uitgedroogde, oude mormels. Je kunt die bij ons in Kortijk vinden bij Vandererven in de Doorniksewijk én Rachman in de Zwevegemstraat. En ook op de zondagmarkt in Rijsel...

Vorige week zondag was het Parijs met Koen en deze zondag was het Rijsel met John... En het weer was ons weer eens goed gezind. Het was niet al te koud en er scheen een prachtig lente zonnetje! Mijn ijskast zat nog tjokvol dus veel had ik niet nodig en uit voorzorg had ik maar mijn allerkleinste boodschappenmandje meegenomen. Kwestie van mezelf alvast een beetje te beperken. Omdat ik rond deze tijd van het jaar gruw van alle soorten pompoenen en wortelgroenten deed het extra deugd om dikke verse - ja, wel Spaanse, natuurlijk - artisjokken te zien liggen. Ik weet wel dat we de producten uit onze eigen streek moeten eten maar met dat rotweer van de laatste tijd komt er hier nog niks fatsoenlijks uit de grond. John had vorige keer een superlekker Turks gevuld broodje gekocht en wou persé er weer eentje meenemen. Ik moet zeggen dat het een sympatiek Turks manneke was en we mochten volop proeven. En, ja, inderdaad het was écht wel lekker. Het recept was van zijn moeder. ...