The reality of being a fulltime chef...

Man, man, was me dat een jaar 2018...  Het was ongelofelijk zwaar en stressy maar tegelijk was het ook zàlig. Natuurlijk heb ik veel, héél veel moeten leren want je wordt zo maar niet van de ene dag op de andere van een huis, tuin en keukenkok een restaurantkok(je).
En de eerste maanden van La Cantine waren hél... Elke morgen moest ik een énorme berg beklimmen : de mise-en-place. Nooit heb ik dat woord beter begrepen dan nu. Alles klaar en op zijn plaats zetten. De kern missie van een lunchrestaurant. Want, ja, lunchen moet nu eenmaal redelijk snel gebeuren. We zijn hier niet in Parijs/Frankrijk waar ze op zijn gemak er twee uur voor uittrekken. Bij ons - en zeker hier in West-Vlaanderen - moet het vooruit gaan.
En dát werk, de mise-en-place, doe ik altijd alleen. En da's eigenlijk tof, ik doe dat nu heel graag... mijn zen-moment van de dag.




In het begin met de radio aan maar nu al weer maanden met mijn headphone op om te luisteren naar mijn favoriete podcasts én mijn audible books. Niemand die me stoort terwijl ik de groenten was & snij. Zálig!




Om tien uur komen onze meisjes toe - ons Sofie en Clara. Zij beginnen dan het hele restaurant klaar te zetten en de bar in te richten.




Ondertussen hebben we meestal al wat vroege koffiedrinkers en krantenlezers...




Ik krijg dan ook steevast een lekkere cappuccino mét een chocolaatje geserveerd. Broodnodig omdat dan mijn eerste ontbijt - meestal genoten rond zes uur - volledig uitgewerkt is.




Koen zorgt ondertussen voor een leuk muziekje en dan zijn we vertrokken voor de dag...
Ik zorg meestal dat ik om 11.30 klaar ben met mijn voorbereiding want we hebben altijd wel enkele hongerige, vroege vogels om te lunchen.
Om 12 uur komt mijn sous-chef van dienst toe. En dat is tijdens de week Angélique of Virginie.
Ik ben blij dat het systeem van flexi-job bestaat!




Angélique is de secretaresse van onze burgemeester. Tijdens haar lunchpauze komt ze éven koken. Ongelofelijke madame die we dan ook terecht als onze Duracell bestempelen. Virginie is verpleegkundige en werkt op de dienst Urologie in AZ Groeninge. We hebben mekaar via de kookworkshops gevonden en per toeval heeft Koen ook nog Virginie en Nick getrouwd toen hij nog schepen was.





Allebei delen we de passie voor lekker maar ook gezond eten.

Op zaterdag heb ik een leerling van Spermalie - onze Danielle - een heerlijk kind dat écht al supergoed kan koken en dat op 16 jaar!






In de zaal krijgen we op zaterdagen versterking van de zusjes Vieren. Dat zijn drie super toffe zussen - Eva, Ruthje en Hannah - die ons altijd maar dan ook altijd uit de brand helpen... Als de ene zus niet kan komt de andere en als het héél druk is komen ze met twee.
Voorlopig heb ik alleen een foto van Ruthje, maar beloofd de rest komt er ook nog aan!



Et voilà dat is dan ons team, made in heaven mag ik wel zeggen!
En nu liefste mensen ga ik het erbij laten want ik wil nog wat nieuwe recepten uitproberen voor de workshops - Ottolenghi & Big Mama -  die starten in maart en april, die reeds helemaal volgeboekt staan. Indien je geïnteresseerd bent in de bijkomende data in mei of juni, mail gerust naar mail@byttebier.com van La Cantine en Koen volgt dat dan verder op.  Hij mag wel iets doen ;)




2 opmerkingen