Bij ons in de winkel krijgen we nu de ene levering na de andere binnen... het is niet te doen! We vergaan in de kartonnen dozen. Alles moet worden uitgepakt, geprijsd en een alarm krijgen. En dan nog netjes in de rekken worden gezet. Een berewerk! En ondertussen hebben we - gelukkig! - ook nog onze klanten die van alles en nog wat willen hebben.   We houden ons recht met af en toe een shot koffie - een lekker latte van Pain- Demi ofwel de Viva Sara...   Er zijn al heel wat mensen op cadeautjesjacht - de slimmeriken die de rush voor willen zijn. Elk jaar bedenk ik een strategie om de bestellingen én dus de leveringen mooi te spreiden over oktober en november en nog nooit is het écht gelukt. Na zo'n dagje winkel ben ik 's avonds meestal pompaf en kan amper nog iets eetbaars op tafel toveren voor mijne Koen. Gelukkig heb ik dan mijn vaste receptjes zoals de Popeyesoep en de pasta met paddenstoelen. Gaat er altijd in bij mijn ventje. Regelmatig bloggen is nu ...

Donderdagavond ben ik kookles gaan volgen bij Natasha Rose. In de Wuwei. Waar anders, want Natasha kookt super gezond en vegetarisch... En dat past perfect in het plaatje van onze Wuwei Wellness te Kortrijk. De titel klonk alleszins héél veelbelovend : "Slank en Sexy Kookworkshop - Winterkoken vol Energie" Wie wil dat niet? Om zeven uur stapte ik dan ook vol verwachting de keuken van Wuwei binnen. De tafel zat vol babbelende madammekes waaronder ik onmiddellijk enkele bekende gezichten spotte.   Natasha - jong en bruisend - stak onmiddellijk van wal met haar uitleg. Ze is zelf het levende bewijs dat je dankzij een gezonde keuken slank en gezond blijft. We kregen allemaal een mooie brochure vol uitleg over gezonde voeding en met een elftal recepten.   De bedoeling van de avond was dat we zelf aan het koken zouden gaan onder de leiding van onze Natasha. Natuurlijk had ik de mail weer niet goed gelezen en stond ik daar dus zonder schort, plank en mes. En dat...

Cannellini bonen gebruik ik af en toe... meestal very convenient uit een blikje. Maar voor dit soepje heb ik eens gedaan zoals het moet.   Droge bonen gekocht en een nachtje laten weken. Helemaal niet moeilijk je mag het alleen niet vergeten dat je die bonen te week hebt gezet... wat bij mij het geval was! Drie dagen hebben die bonen op het aanrecht gestaan in mijn zwarte pot van Le Creuset. Die pot staat altijd op mijn aanrecht - plaatsgebrek in de pottenschuif - en dus viel het mij niet direct op. Tot op een gegeven moment... man, vies dat die boel was! Ik heb alles direct door mijn broyeur gedraaid. Tot zover het weken van bonen. Maar in zo'n geval denk ik altijd aan Einstein. Die man heeft duizenden keren geëxperimenteerd voor zijn gloeilamp brandde... volhouden dus! Weer bonen te week gezet. Deze keer niet vergeten... Voor de rest super gemakkelijk receptje. Giet het weekwater van je boontjes weg. Stoof een dikke ajuin in je pot van Le Creuset tot ze glazig zijn. Voeg ...

Jullie weten ondertussen al dat ik af en toe een pakje krijg... om te testen. Vorige week bracht onze facteur weer een grote doos. Da's altijd een beetje Sinterklaas hé! En wat zat er in? Twee pakken rijst van Bosto. Niet zomaar rijst maar Tover Rijst... één pakje om in een twee drie paella te maken en een ander om een lekker spicy kipgerechtje in mekaar te toveren. Nu ben ik wel geen echte Miracoli madam - ik maak liever mijn eigen ding en dus niet uit pakskes. Maar hier heb ik mijn vooringenomenheid even aan de kant moeten zetten.  Een mens kan zich altijd vergissen... Omdat ik geen kip in huis had, werd het de paella want daar kan je scampi's bijdoen. En scampi's dat heb ik altijd in mijn diepvries zitten - zoals diepvrieserwten, dat zit er bij mij ook altijd in.   Ik heb maar het halve pakje rijst gebruikt en gelukkig maar want heel mijn pan was al vol - wees dus gerust het is ruim voldoende voor vier grote eters. Op het pakje raad men aan om achteraf de...

Ja, sorry, ik weet het ik ben een beetje laat met deze blogpost. Maar het was echt een drukke maar zéér leuke week!  Donderdagavond ben ik de eerste keer live gegaan met Rue de Surène op uitnodiging van Maigret - een van mijn blogfans. Dat is natuurlijk héél wat anders dan rustig thuis koken. In mijn keuken staat er niemand op mijn handen te kijken. Timing is dan ook van geen belang. Ik kan rustig mijn ding doen. Het enige waar ik rekening mee moet houden is het daglicht want als het begint te schemeren kan ik geen mooie foto's meer maken... Héél anders als je live kookt voor een groep taterende meiskes! Zoals bij alles is een goede voorbereiding is het halve werk en halveert het ook de stress rond het evenement. Koken begint bij verstandig boodschappen doen mét een boodschappenlijstje. Lekkere ingrediënten zijn de basis om iets goeds op tafel te brengen. Dus ben ik maar met mijn maatje John naar de markt in Rijsel gereden. Het plan voor donderdagavond was eerst een gemak...

Ik ben geen echte bakker... dat is mij ietsje te precies. Alles moet perfect worden afgewogen en gemeten. Bakken dat is chemie. Koken dat mag meer uit de losse hand. En dat is meer mijn ding. Maar af en toe wil ik toch ook eens scoren met een lekker koekje of een taartje. Alhoewel de perfecte appeltaart - ik ben een fan van een lekkere smeuïge appeltaart - kan ik nog altijd niet zelf bakken. Heeft er iemand van jullie een lekker recept? Ik ben er al jaren naar op zoek... Nu, ik heb deze week wel koekjes gebakken. En géén gewone koekjes, neen, madeleintjes. Dat is koekjes bakken op hoog niveau. En om eerlijk te zijn zo moeilijk was het niet. De eerste keer heb ik wel wat teveel deeg in mijn vormpjes gedaan maar de tweede keer had ik de slag te pakken. En het resultaat mag er zijn. Mijn ventje is content... we hebben nu een hele blikken doos vol madeleintjes! Zalig! Als altijd begin je met je oven voor te verwarmen. Op 175 graden. Doe je boter, suiker, vanille extract en citroenr...

We hebben er weer een pareltje bijgekregen in Kortrijk... De kruidenierszaak Vandererfven - een gevestigde waarde in onze stad - is deze week heropend in een schitterend nieuw pand. Vroeger zat daar Basyn - een winkel in kantoorbenodigheden. Juist buiten het stadscentrum maar toch dicht genoeg om te voet naar toe te gaan. Zalige winkel... je moet echt eens gaan kijken. Ik waande me in Parijs. La Grande Epicerie maar dan in het klein. De groenten liggen zomaar niet in bakken maar zijn aantrekkelijk gestapeld.   Je hebt twee keer zoveel goesting om een dikke knolselder en een rode kool klaar te maken. De kruiden staan op rijtjes in aantrekkelijke bloempotjes in de houten rekken... Mensen, daar kan ik van genieten. Dat is boodschappen doen op zijn best! Ook hun selectie producten is op en top. De olijfolie van Chateau d'Estoublon om maar iets te noemen... hier moet je echt niet in  a hurry binnen lopen. Je moet genietend langs de rekken lopen en alles ontdekke...

Echte vleeseters zijn wij niet, maar af en toe eten we graag een lekker biefstukje... En als een goeie vriend jager - Ricky - een lekker stukje wild aanbiedt zeg ik natuurlijk ja, dank u wel Ricky! Fazantjes, dat is ook eens wat anders dan kip. Nu, ik weet het, fazant heeft de naam een droge vogel te zijn. Da's eigenlijk ook normaal want dat beest heeft nergens geen vet zitten. Het beste in zo'n geval is dan ook de vogel op te delen in borst en bouten. En dan die stukken apart klaar te maken. Dat is toch wat ik uiteindelijk gedaan heb... Ik heb mijn scherpste vleesmes genomen en al mijn beenhouwers capaciteiten bovengehaald en dan héél voorzichtig de borstfilets van het karkas gesneden... Er is voor alles een eerste keer!   De borstjes heb ik dan met wat zout en peper aan de kant gelegd klaar om in de pan te leggen - niet in de frigo steken, ze mogen een half uur op kamertemperatuur komen. Het belangrijkste is de saus. Een fazantje heeft iets lekkers nodig...   ...