Tussen Kerst en Nieuwjaar mag ons kippetje wel een beetje feestelijker uit de pan komen. Eigenlijk is het gewoon een aangepast recept van kalfslapjes met Marsala. Gemakkelijk dus. We gaan ons nu niet moe maken... Marsala dat is echt iets om in huis te halen. Dat is zo goed in veel sausjes. En zo'n fles gaat een eeuwigheid mee. Kippelapjes daar starten we mee. Snij ze in twee zodat ze niet te dik zijn. Je weet wel je een kippenlapje dat lijkt een beetje op een boekje met twee pagina's... Maak die pagina's los van mekaar zodat je twee lapjes krijgt in plaats van zo'n dikke homp. Kruid ze goed met peper en zout.   Bak ze aan in een beetje olijfolie en voeg er wat goeie boter aan toe als ze eenmaal in je pannetje liggen te bakken. Wil je de lapjes super moist en zacht hebben dan kijk even terug naar mijn blogpost over supermoist chicken. Als je kip gaar is neem ze dan uit de pan en leg ze op een warm bord en doe er aluminiumfolie over om warm te houden.  ...

't Was zalig op Kerstavond...  eindelijk rust én dan al die pakjes! Sofie en Bruno deden al meer dan twee weken geheimzinnig over de cadeautjes. Om eerlijk te zijn, ik was super nieuwsgierig... Zoals met elke Kerst waren ons Bomma en nonkel Peter - mijn broer -  er ook bij. Zelfs Sushi - de poes van ons Sofie - was van de partij... Ik weet niet hoe dat er bij jullie aan toe gaat maar wij beginnen onmiddellijk bij het aperitief aan de pakjes en doen door tot het bittere eind. Ondertussen geef ik de hapjes en schenkt Koen de champagne maar het eten kreeg nauwelijks aandacht... Het was dit jaar gemakkelijker dan anders om geschenkjes te vinden. Koen heeft een nieuwe job in het stadhuis vanaf 2 januari en mijn broer heeft een binnenschip gekocht en is dat volop aan het restaureren. De mannen die meestal de moeilijkste zijn om iets voor te verzinnen waren dit jaar de gemakkelijksten. Bruno kondigde begin december al aan dat hij dringend wat nieuw kookgerief wilde en was dus ook ...

Kortrijk is een zalig stadje om te wonen en te werken... groter dan de gemiddelde gemeente én toch niet zo groot als Gent of Antwerpen. Als ik hier naar de Delhaize ga of naar Marc mijn beenhouwer dan kom ik gegarandeerd een kennis tegen... Ik vind het altijd gezellig om een babbelke te doen en zeker als ik wat tijd heb. Dat is het leuke van winkelen. Stel je voor dat we alles on line zouden kopen, wat zouden allemaal niet missen... Dirk Jan - de kok van Taste and Colours - kom ik ook geregeld tegen bij Mylle. Dirk Jan heeft een kookstudio waar je kan gaan koken met groepen, thema kooklessen kunt volgen en sinds kort mag je er in het weekend ook gewoon lekker gaan eten. Koen en ik zijn onlangs een zaterdagavond ook eens aangeschoven aan een van zijn tafeltjes. Echt heel tof omdat je Dirk Jan in zijn open keuken bezig ziet. En ondertussen kan je eens in zijn potten gaan kijken. Super leuk voor foodies! Maar is er nog meer goed nieuws... je kan bij Taste and Colours nu ...

Een lekker Christmassy drankje om zelf in mekaar te knutselen... Spicy cranberries. Héél mooi en héél rood...    Het is eigenlijk meer een soort thee. Maar als je het laat afkoelen en koud drinkt is ook een zalig drankje. Koop een zak cranberries - ocean spray is het merk - en doe ze eenmaal gewassen in een steelpannetje. Giet er 7 kopjes water bij. Voeg er een stokje kaneel en twee kruidnagels aan toe. Breng aan de kook en laat dan een half uurtje sudderen. Voeg dan een kop appelsiensap en het sap van een citroen toe. Doe er ook goed wat suiker in - begin met een half kopje en voeg bij tot het lekker op smaak is. Cranberries zijn heel zuur. Zeef nu het drankje. Als je kiest voor warme thee kun je het nu serveren in theekopjes. Maar als je het koud wilt drinken dan mag het nog even de ijskast in. Proef nog even, want koud kan er misschien nog wat extra suiker of citroen nodig zijn. En als je het écht af wil maken, haal dan de fles vodka boven en voeg...

We beginnen af te tellen... meer en meer pakjes liggen er onder mijn Kerstboom. Ik ben bijna rond.   Nog enkele cadeautjes en ik ben helemaal klaar. Ik moet al vroeg beginnen met mijn Kerstshopping omdat bij ons de decembermaand super druk is. In november ben ik al volop in de weer. Om zeker te zijn dat ik zelf ook de juiste cadeautjes krijg, geef ik iedereen volop tips. Héél duidelijke tips. Aan Koen zeg ik gewoonweg wat ik graag zou hebben. Kwestie van zeker te zijn dat hij niet met de foute dingen aankomt. Boekenbons zijn bij mij altijd welkom. Liefst van Theoria. Ik heb immers nog altijd enkele lege rekken in mijn bibliotheek. Alles wat met mijn blog te maken heeft is ook goed. En iets uit onze winkel - als ik het zelf uitgekozen heb - is ook altijd ok. Op mijn winkelverlanglijst staan een pannenkoekenpan en een kleine sauteuse van Le Creuset, een mooie houten kaasschotel en een leuke boterpot van LSA. En van het servies van Donna Hay zou ik ook nog wel enige stu...

Jullie weten dat ik niet zo'n grote bakker ben... die vaste maten en gewichten dat schrikt me altijd een beetje af. Maar zo van die kleine spullen die vlug klaar zijn daar wil ik nog wel eens voor gaan. Ik herinner me nog goed dat mijn mamma - ons bomma dus - vroeger een abonnement had op het Nederlandse tijdschrift Menu. Elke week of was het elke maand kregen we een nummer in de bus. Ik vond het heerlijk. Ik keek graag naar de foto's - dat was échte vintage foodfotografie! En het liefst van al maakte ik er dessertjes en snoepjes uit klaar. 't Mocht natuurlijk niet altijd en zeker niet als de keuken er spic en span bij lag. Maar af en toe in een milde bui mocht ik iets proberen... en zo heb ik  eens zelf truffels kunnen maken... zalige herinnering! Vandaar dat toen ik vorige week een recept voor truffels zag in een of ander tijdschrift - een Kerstspecial, gekocht op aanraden van John - dat ik niet meer te houden was. Ik moest en zou die truffels proberen. Bruno vond he...

Klaar voor een lekker dessertje? Iets met chocolade, koffie, Amaretto en toch géén tiramisu... Ok, mijn chocopotjes hebben wel wat calorieën maar dat lossen we in januari op.   Ik ga 2013 beginnen met super lichte Aziatische receptjes - beloofd! En doe nu maar een elastische jeans aan dan voel je helemaal niet dat er een kilootje meer aan hangt... Dit receptje kun je met een beetje geluk helemaal uit je voorraadkast maken. Chocolade - puur of melk, neem je eigen favoriet - Amaretto en wat vers gezette espresso. Het enige dat je misschien niet in huis hebt is slagroom. Maar stuur daar maar een van de kinderen om... Giet je room in een steelpannetje en breng langzaam aan de kook. Smelt er je chocolade in - op voorhand al in kleine stukjes gebroken!   Voeg de Amaretto en espresso toe. Blijf roeren tot je een gladde warme chocoladesaus hebt. Vuur niet te hoog zodat er niks kan aanbranden. Haal nu je mooiste espressokopjes uit de kast en giet er de room in. Niet t...

Vorige week woensdag zijn we nog eens de grens overgestoken...ja, weer voor de markt in Rijsel. Op algemene aanvraag - naar aanleiding van Rue de Surène goes live - bezochten we ons geliefd marktje. Natuurlijk moesten we daarvoor John meehebben. Wat is een marktbezoek zonder hem... Voor dag en dauw zijn we vertrokken en wat bleek? Die Fransen waren nog niet klaar met hun standen. Dat is het dan verschil met die wroetende Vlaamse marktkramers... die staan al om zeven uur paraat!   Dan maar eerst een lekker broodje halen in 't stad. Het was koud maar heerlijk weer. En succes dat we hadden op de markt... John met vier vrouwen! Al die mannen jaloers natuurlijk... Veel hadden we niet nodig maar we kamen dus weer overladen terug. 't Is zo moeilijk om nee te zeggen tegen al die verse producten.   Gelukkig kun je van de meeste groenten lekkere soep maken en invriezen voor een lazy day. Spijtig genoeg moesten we op tijd terug zijn voor de kindjes die van s...

Héél lang geleden toen Koen en ik nog in Antwerpen studeerden aan de UFSIA gingen we af en toe - als we goed bij kas zaten - naar de Pasta. Een trendy restaurant vlak bij de Onze Lieve Vrouwetoren. Je moet weten dat we toen nog gewoon spaghetti aten - meestal Miracoli. Pasta, we kenden gewoonweg dat woord niet... Het restaurant was very special met een open keuken. Ongezien in die tijd. We waren er zot van. Ik denk dat ik nu nog de menukaart van buiten ken - na al die jaren. Een van mijn favoriete gerechtjes was pasta gorgonzola met peertjes. Ik heb dat daar zo dikwijls gegeten dat ik het recept thuis moeiteloos kon kopiëren. Ten huize Byttebier is het een klassieker geworden. Onze kinderen zijn er groot mee geworden. Vandaar dat ik de zondagavond regelmatig op verzoek van Sofie of Bruno pasta gorgonzola klaar maak. Super simpel. De ingrediënten heb ik bijna altijd in huis. Peertjes in blik. Pasta - om het even welke soort. Room. Gorgonzola - heb ik altijd in de diepvries. Wal...