Vorige dinsdag mocht ik mee gaan eten in het Pop up restaurant in Kortrijk. Ik heb nog wel geen enkele uitzending volledig gezien maar ik wist dat de bouillabaise - althans volgens Peter Goossens - erg lekker was. Mijn keuze stond dus al vast voor ik binnen ging... Het interieur is écht super tof! Ongelofelijk dat ze een container zo kunnen veranderen. Ik begrijp eigenlijk niet dat ze die niet meer commercialiseren. Veel leuker dan een stacaravan volgens mij... Je voelt je binnen echt in een strandhut gemaakt uit verweerd en aangespoeld hout. Héél knap! Het huisapertief is lekker fris. Iets met munt, spumante en sprite geloof ik. Het juiste recept heb ik niet kunnen vastkrijgen. Geheim van de barman! Omdat we met een grote groep waren mochten we maar beperkt uit de kaart kiezen. Begrijpelijk natuurlijk...   Gelukkig voor mij was de bouillabaise een van de opties. Voorgerecht waren oesters of garnaalkroketten. Aangezien ik niet té veel calori...

Zelfs op foodgebied stikt het tegenwoordig van de vintage. Ik ben dit weekend - het eierweekend bij uitstek - gevallen voor de Devilled Eggs. Zeer erg sixties maar o, zo lekker! En bijna even gemakkelijk als een ei koken... Ik heb wel wat aan het oorspronkelijke recept gesleuteld want ik wilde er zeker geen caloriënbom van maken met het blote benen seizoen in aantocht. Begin met de eitjes hard te koken. Neem tenminste zes eieren want anders heb je echt niet genoeg vulling. En kook ze zeker niet te lang want dan slaan de dooiers blauw uit. Ik doe het in de steamer op 100°C en zeven minuten en dan zien ze er perfect uit. Koel je eitjes even af onder de koude kraan en pel ze. Snij ze overlangs door en wip de dooiers er uit. Mix de zes dooiers met één koffielepel mayonaise en een mokkalepeltje mosterd. Voeg dan nog een eetlepel zure room toe en begin te mixen. Wordt je vulling niet smeuïg genoeg voeg dan nog een klein beetje zure room toe.   Maar wees voorzichtig ...

Af en toe snak ik naar wat buitenlandse lucht... en aangezien ik niet tot de gelukkigen behoor die gaan skiën moet ik mij tevreden stellen met een ritje naar Rijsel. En dat helemaal alleen. Want John zit op zijn gemak in een ligzetel in Turkije! Maar het blijft plezant en vooral met het heerlijke weer van de laatste tijd. Op de woensdagmarkt is het nooit druk en kan je alles goed bekijken. En ja, ik heb weer iets nieuws gespot! Tussen de basilicum en de tijm stond een eenzaam wasabiplantje. Ik weet wel niet hoe je het moet gebruiken... rauw snipperen in de soep? Of met wat olijfolie er een pesto van draaien? Geen idee. Ik ben het rats vergeten te vragen. Kijk met John mee was dat niet gebeurd! Na een uitgebreide toer op de markt ben ik dan uiteindelijk door het oude Lille naar de Grand Place gewandeld richting Fnac - om een beetje kookboeken te gaan kijken. Om van de Grand Place naar de Fnac te gaan, moet je door een galerie lopen. Al jaren zit daar een superleuke wi...

We zijn weer zover... de verse asperges liggen overal in de rekken. Ik eet als echte Belg héél graag de witte asperges maar de groene zijn wel een stuk gemakkelijker om klaar te maken. Als ik witte asperges koop, liggen ze soms een hele week in een vochtige handdoek in de frigo te wachten tot ik goesting heb om ze te pellen. De groene daar moet je twee keer niks aan doen. Juist het harde gedeelte afknappen onderaan en ze mogen de pot in. Maar bij mij gaan ze niet de pot in maar de oven in. Roosteren in de oven is - zoals jullie al weten - mijn favoriete manier om groenten klaar te maken. En sinds Thoma - de vriend van Sofie - onze familie is komen vervoegen maak ik meer warme groenten. Die jongen eet niet graag koude groenten en slaatjes. Raar maar waar... Nu een extra uitdaging in keuken dat zorgt voor extra creativiteit. Receptje is twee keer niks maar wel héél lekker. Kuis je asperges op en leg ze op een ovenschaal met wat olijfolie  en zout - Maldon! Draai...

Ik ben dus niet in de prijzen gevallen. De ceviche van zalm heeft gewonnen. Ja, wat zeggen ze ook al weer... meedoen is belangrijker dan winnen? Al bij al was het wel leuk om te doen. Ik doe hier meestal wat ik wil en maak de receptjes waar ik zelf zin in heb. Werken met een opdracht is weer eens wat anders. Je wordt uit je comfortzone gehaald. De opdracht was : op basis van de titel zelf het recept in mekaar steken. We hadden drie keuzes . Een ceviche, een paasdessert en een lentegerecht met couscous en haloumi. Na enig nadenken viel onmiddellijk dat Paasdessert af. Bakken daar pas ik voor. Ceviche, ja, dat is vis in iets zuurs leggen. Dat leek met té voor de hand liggend en dus bijgevolg bleef alleen de haloumi nog over. Gewoon bakken in de pan en er dan een slaatje met couscous bij maken leek te eenvoudig. Alhoewel - heel eerlijk - vind ik zo haloumi wel het allerlekkerst  Ik ben het dus weer eens te ver gaan zoeken. Haloumi inpakken in een aubergine. Waar was mijn ver...