The Final Act... Le Diner en Blanc!

Wat kan ik zeggen... de twee editie was nog beter dan de eerste! De weergoden waren ons natuurlijk zéér goedgezind maar vooral de lokatie... een filmset had er niks aan!

Annemie en John hebben zichzelf overtroffen. Ik kende wel het kasteel en de rozentuin. Wie niet in Kortrijk? Ik heb er zelfs nog lessen Spaans gevolgd. Maar wij kwamen - ik geef toe, al taterend - via de straatkant toe en ik de heb de oprijlaan nooit goed gezien. Vandaar de verrassing van gisterenavond. De uiteindelijke afspraak was op de parking van Syntrawest. Iedereen kan daar makkelijk parkeren.

We kregen er ons eerste glaasje. En dan was het richting kasteel.
Het installeren kon beginnen. Bij sommigen vroeg dat echt wel de nodige tijd...

Eenmaal dat iedereen op zijn stoel zat, gaf John het startschot voor het aperitief. We zaten met zessen tesamen en hebben het werk een beetje verdeeld.

Nicky zorgde voor het aperitief, John voor de koele soep en ik voor het hoofdgerecht - salade niçoise - én het dessert - bessen met mascarponeroom en meringue. In de voormiddag heb boodschappen gedaan in onze Delhaize bij Els - mijn favoriete cassière - en alles zo goed mogelijk voorbereid.

Alle onderdelen van mijn salade heb ik in wegwerp potjes gedaan.

Kwestie van zo weinig mogelijk afwas nadien hé. Ter plaatse had ik dan een noodkeuken... en daar heb ik de schaal samengesteld.

 
Alles was lekker gemarineerd - een namiddag in de frigo! - en dus moest ik juist nog een klein beetje bijkruiden ter plaatse.
Ondanks het gebrek aan electriciteit kregen we toch muziek... een life muziekant mét accordeon! Ik veronderstel dat John de man gekozen heeft op basis van zijn witte haardos. To blend in...

Hoe later het werd, hoe sfeervoller. Gelukkig wordt het in augustus al wat vroeger donker. Om half twaalf krijgen we nog het laatste liedje te horen - les lacs du connemara - en dan neemt iedereen zijn spullen én afwas mee naar huis. Au révoir... à l'année prochaine!