Een pak boodschappen en om de zes weken ook nog eens even naar de kapper gaan. Kwestie dat mijn grijze haren verborgen blijven en ik nog onder mijn froufrou door kan kijken!
Ik ga graag naar Marie, mijn kapper. Ze is juist met heel haar hebben en houden verhuist naar onze Grote Markt en dus kan je nu lekker mensen begluren vanuit je stoel. Maar eigenlijk gebruik ik de tijd van haar kleuren, snijden en brushen meestal om te lezen.
Voorzien van een lekker koffietje ben ik goed voor een uur of twee... Jullie weten ondertussen dat ik de boekenbeurs niet gezien heb dit jaar en vandaar ben ik mezelf nog steeds aan het troosten. Ik heb me weer eens twee nieuwe boeken aangeschaft . Eigenlijk was ik beter gewoon geweest want ik blijf hier maar compenseren...
Dat mooie rose boek is van Garance Doré een Franse blogster die ik al jaren volg. Garance blogt over de mode maar op een ongelofelijk leuke manier. Ze is wereldberoemd ondertussen maar ze blijft haar coole zelf.
Het andere boek is een foodboek. Niet echt een kookboek meer een kijkboek of zou ik zeggen een gluurboek want alle chefs trekken hun ijskast open en laten hun favoriete eten zien. Heerlijk boek om in rond te neuzen...
Ook mijn favoriete chef van het moment Yotam Ottolenghi staat er bij in en dus dacht ik.. we doen vandaag eens een Ottolenghietje!
Iets simpel natuurlijk wat had je anders gedacht van Rue de Surène?
Koop je enkele niet te grote en niet te dikke aubergines zodat ze gemakkelijk op je bakplaat kunnen.
Oven voorverwarmen op 200°C. Héél heet dus.
Snij ze doormidden en dan kruiselings in. Neem nu een borsteltje en strijk ze overvloedig in met olijfolie. Duw goed in de sneetjes zodat de olijfolie echt overal zit. Leg er wat takjes verse tijm op die je eerst een oliebadje hebt gegeven. Vergeet het Maldonzout niet hé!
Steek ze nu de oven in en laat ze er zitten tot ze zacht én bruin zijn. We willen geroosterde aubergines en géén gekookte. Dus de hete temperatuur is héél belangrijk. De aubergines krimpen doordat ze flink wat vocht verliezen en zo wordt de smaak intenser én beter.
Ondertussen neem je een potje zure room - volle dikke griekse yoghurt kan ook maar ik vind zure room stukken beter! - en kruid met peper en zout.
Terwijl de aubergines roosteren kan je de granaatappelpitjes uit de granaatappel halen. Ben je te lui koop dan gewoon een pakje pitjes.
Eenmaal de aubergines gaar moet je ze alleen even kort laten afkoelen en dan de zure room erover smeren en de pitjes erover strooien. Ik werk meestal af met wat za'atar. Da's een heerlijk mengsel van sesamzaadjes, gedroogde tijm, zout en wat sumac. Je neemt een kopje zaadjes een half kopje tijm en een eetlepel of twee sumac en zout voeg je toe naar behoefte. Alles kort blenden and that's it. Het bewaart lang in de frigo. Ik strooi het ook altijd over de hummus die ik gewoonweg koop in de Delhaize.
Sumac is poeder van een zuur besje dat in het Midden-Oosten groeit. Je vindt het bij ons bij Rachman - dus bij de buitenlanders!
Geroosterde aubergines van Ottolenghi - met een variatie van Rue de Surène
- kleine aubergines
- olijfolie
- zure room
- peper
- Maldonzout
- granaatappelpitjes
- za'atar
Leuk receptje! Het boek van Garance staat op de wishlist met Kerst!
BeantwoordenVerwijderen