Nu al een paar weekendjes geleden waren we in Berlijn. Voor ons was het de tweede keer. Van de eerste keer had ik geen te beste herinneringen. Té veel Hitler en oorlog naar mijn gedacht. Berlijn is geen stad die je kan bezoeken zonder met je neus op de feiten gedrukt te worden.  De oorlog, de Joden én de Berlijnse muur blijven deel uitmaken van het leven van alledag. Berlijn is hip maar 't is zeker geen Barcelona. In Barcelona voel ik me altijd een beetje weg van de realiteit. Neem alleen al de ongelofelijke bouwwerken van Gaudi, een mens waant zich gewoonweg in een sprookje! Maar als ik in Berlijn voor de gevel van de luchthaven Tempelhof staat, lopen de rillingen me over de rug. Je reinste Nazi-architectuur en als je het mij vraagt, heeft onze AZ Groeninge kliniek er veel van mee... Maar kom, het was deze keer véél beter. Waarschijnlijk omdat ik ook al wist wat me te wachten stond. We zijn vertrokken op de dag dat Trump naar Brussel kwam en...

Het is bijnà zomer en dus volop tomatentijd. Eigenlijk eet ik altijd graag tomaten zelfs als ze niet in het seizoen zijn en dus wat hulp - lees : zout, lekkere zoete balsamico en een top olijfolie - nodig hebben. Je kan toch de hele godganse winter door  geen wortelgroenten en kolen eten hé. Af en toe snak ik naar een frisse tomaat. Maar terug naar vandaag...  het tomatenseizoen bij uitstek. Veel hebben onze tomaten niet nodig, in principe zijn ze nu op hun best. Toch is het tof om af en toe eens een heel nieuwe weg in te slaan. En daar komt dan mijn goeie kookboekvriend Yotam Ottolenghi van pas. Hij heeft altijd wel een nieuwe manier om een ouwe getrouwe klaar te maken! Ik geef jullie hier het recept uit het boek Plenty More én de link voor het You Tube filmpje waar Yotam zelf de tomaatjes klaarmaakt. Zelf heb ik - zoals gewoonlijk - enkele aanpassingen doorgevoerd. In het oorspronkelijke recept zit er een paprika. Ik eet écht niet graag rauwe p...