Na deze én de volgende blogpost gaan jullie nooit ofte nooit meer de pizzaboy bellen. Als je het recept onder de knie hebt - en het is werkelijk super easy - besef je dat je al jaren te veel geld hebt uitgegeven aan pizza. Niks is simpeler om te maken dan pizzadeeg.   Start er mee om de basisingrediënten in massa aan te kopen... dan kan je wanneer je maar wil een pizzadeegje in mekaar te draaien. Koop bloem om pasta te maken. Die van de foto is het merk van de Bioplanet maar in de Delhaize heb je er ook - DeCecco semola di grano duro - het is een blauw en geel pakje. Het staat bij de zelfrijzende en de pannekoekenbloem. Die staat nu standaard in mijn voorraadkast. Dan gist. Droge gist. Ook Delhaize zelfde rek. Dan heb je nog juist een koffielepel suiker en een koffielepel zout en wat water nodig. That's it! Begin met je gist te activeren. Giet het lauwwarm - belangrijk dat het lauw is! - in een maatbeker en doe er je suiker - voedsel voor het gist - en de gist bij. Roer d...

Op een mooie herfstdag stond er bij ons op terras een reuze grote zak vol dikke appelen. Een kadootje van Maigret. Heerlijk zo van die echte appelboom appelen. Vind je niet meer in de winkels. En wat doe je dan met zoveel kilo appelen? Appelmoes maken natuurlijk! Wij eten hier gelukkig allemaal graag appelmoes. Bij een gebakken kippetje, bij de yoghurt én in de havermout. Appelmoes is een van de weinige dingen die ik altijd in de microgolf klaarmaak. Ik kan dat precies niet meer op het vuur. Tijdens een van mijn slapeloze nachten - met een snurkende Koen naast mij in bed - ben ik een tof receptje tegengekomen. Simpel maar toch iets lekkerder dan mijn gewone appelmoes. Schil je appels en snij ze in partjes, doe ze in je microgolfkommetje en voeg er wat bruine - géén witte - suiker bij. Strooi er wat kaneel over en giet er een scheutje water bij. Dan de microgolf in op volle kracht. Stop na een minuut of acht en roer de boel om. Zet nog enkele minuten terug tot de appels al...

Echt waar - geloof het of niet - gisteren flaneerde ik nog samen met Françoise door het nazomerse Parijs. Françoise en ik hebben vele jaren samen gewerkt. Folders gemaakt, beurzen bezocht, stands op Classic gebouwd, voordrachten gegeven over tafeletiquette ... én ook veel lief en leed gedeeld. Om nog eens lekker bij te praten leek ons een trip naar Parijs het ideaal. We hadden een strak plan. Als je maar één dag hebt moet er enig time management aan te pas komen. Lunchen bij Costes op Matignon. Lekker én de obers zijn really cute. Dan op naar de Marais. Rue des Rosiers. Even shoppen bij Cos. En natuurlijk eventje langs mijn favoriete conceptstore Merci. Ze hebben daar juist zoals bij ons in Kortrijk parapluutjes hangen. Wie heeft dat van wie afgekeken? Merci zou Merci niet zijn als ze er nog een extraatje bovenop zouden doen. Er stond daar dan ook een hotdagkraam midden in de winkel. Kijk daar kan een mens nu eens echt ideën opdoen! Iets drinken was jam...

Hoe lekker een tomatencrostini ook is het blijft toch eerder een zomers hapje. Voor de herfst moeten we wat anders uit de kast halen. Niet dat er geen lekkere producten zijn, maar je moet even buiten je comfortcirkel gaan.   Even diep nadenken dus... Een combinatie van zoet en zout en umami - hartig dus - is ideaal. Vijgen zijn lekker en worden nog lekkerder als je ze even bakt in de pan. Neem je antikleefpan uit de kast. Smelt er wat boter in. Ik gebruik de laatste tijd altijd Ghee. Je weet wel die geklaarde Indische boter. Ghee kan hele hoge temperaturen aan en dus zeer veilig om in te bakken. Ghee staat gewoon in het rek in de Delhaize. Snij je vijgen in dikke schijfjes en leg ze in de bruisende boter. Draai ze om na een klein minuutje en voeg er dan een flinke scheut Porto aan toe. Laat wat inkoken. Voeg er dan nog wat bruine suiker aan toe. Nog een minuutje op middelmatig vuur en je vijgen zijn klaar.   In plaats van een crostini heb ik een Jules Destrooper...

Ik heb goed nieuws... ja, ik heb nu eindelijk na zéér lang zoeken de ideale recepten App gevonden. Paprika! Dat is nu eens een App naar mijn hart! Gebruiksvriendelijk tot en met. Je kan de recepten die je her en der op internet vindt in een klik opslaan. Er komt een foto bij, links staan de ingrediënten vermeld en onder de foto krijg je de bereidingswijze. De categoriën kan je zonder probleem zelf aanmaken. Soms lukt het niet met "bewaar recept" maar dan kan je heel gemakkelijk zelf alles stuk voor stuk kopiëren. En geloof me vrij ik ben echt geen held in die dingen en toch ik was er in een twee drie mee weg... zonder aan iemand - Koen dus - enige hulp te moeten vragen! Er zijn nog wat extra features zoals bv. boodschappenlijstjes en je kan ook nog bijhouden wat je wanneer gegeten hebt... Hoeveel de App koste weet ik niet meer maar sowieso is hij zijn geld waard. Niet dat ik nu niet meer in mijn geliefde Moleskine schriftjes schrijf... ik hou er van om een r...

Vandaag krijgen jullie een receptje van mijn mamma - ons Bomma. Het is al van haar grootmoeder dus het betreft hier een écht familierecept. Wij eten die peerkens allemaal zot graag... vooral bij de frikadellekens! Maar ze zijn ook lekker bij wat yoghurt - als ontbijt bv. - of gewoonweg als dessertje met wat zure room. De peren heb ik gekregen van Caroline - mijn allerliefste pedicure, die zorgt voor mijn zijdezachte voetjes. De perenbomen van Caroline hebben dit jaar genoten van onze warme zomer en gezorgd voor een ongelofelijke hoeveelheid peren... Dus buiten het nemen van de foto's en het opeten van de peren is er dan ook maar niets in deze blogpost mijn verdienste. Moest ik een voorwoord moeten schrijven voor  mijn blog dan zou ik hier Caroline en Bomma uitgebreid in bedanken. Toch wil ik jullie even meegeven dat Bomma gezweet heeft op dit recept. Normaal schilt ze haar peertjes op de gazet van gisteren met de radio naast haar en dan pakt ze haar oranje Le Creuset...

Enkele weken geleden kreeg ik van Alison - de external communication coordinator van Delhaize -  een uitnodiging om eens te komen kijken hoe ze hun Delhaize magazine maken.   Ik was natuurlijk super blij... Na een beetje onderhandelen met Koen en Sofie kreeg ik de toestemming om op een donderdag naar Overijse te rijden. Gelukkig bestaat er een gps want anders was ik er nooit geraakt... Samen met twee andere bloggers mochten we in de studio rondneuzen én foto's maken. Het magazine in voorbereiding was het eindejaars nummer. Super belangrijk én super geheim... We hebben daar dus allemaal een papier moeten tekenen om te vermijden dat we belangrijke informatie te vroeg zouden prijs geven. Ik waarschuw jullie dus nu al... ik geef - zelfs onder zware druk - niks maar dan ook niks prijs uit dat nummer! De studio Wauters in Overijse bestaat uit twee delen. In het ene deel worden de foto's gemaakt en bewerkt en in het andere deel heb je de Delhaize keuken. Da...

In het weekend heb ik - meestal toch - wat meer tijd én zin om te koken. De kunst is dan om wat op voorhand te maken. Wel echt niet mijn sterkste kant... Gewoonlijk bedenk ik pas onderweg naar huis wat ik ga klaarmaken. Mijn ijskast en vriezer zitten meestal propvol met - voor mij althans - lekkere dingen. Het koken is dus bijeenzoeken waar we die avond zin in hebben en klaarmaken à la minute. Het plannen van een weekmenu is in ons huishouden totaal onmogelijk. Koen weet bijna nooit wanneer hij thuis zal komen en/of hij wel of niet zal gegeten hebben. You see the problem? Gelukkig heb ik een héle goeie beenhouwer - onze Marc Mylle - die ongelofelijk lekkere tartare heeft. En superlekkere rode bietjes. Elke week staat dat eens op ons menu. Marc vraagt me soms of ik die tartare niet beu kom. Nee, nee, Marc ik kom die lekkere tartare niet beu. Erger nog I'm addicted ! Maar af en toe heb ik goeie voornemens en wil ik ook eens zoals de echte goede huisvrouwen een mooi ...

John stond nog maar juist met zijn twee voeten weer op de grond - hij was nog maar enkele uren geland na een deugdoende vakantie in Kroatië - én toch kreeg ik hem zover om mee naar de markt in Rijsel te gaan. Na die vakantie was zijn ijskast toch leeg en moest dus nodig worden gevuld. Niks beter in dit geval dan de markt ... en daarbij het was écht lang geleden! Het begin van de herfst met al die paddestoelen en noten... ik wil dat niet missen. Bij mij was Koen toch niet thuis.   Hij moest natuurlijk samen met Vincent - onze burgemeester - meedoen aan de befaamde bruggenloop in Kortrijk. Tijd zat dus...! Ook ons Noortje was van de partij. Moesten jullie je afvragen op hoeveel manieren je elegant en origineel een boodschappenmand kunt dragen... doe dan misschien wat inspiratie op bij Noor! De paddestoelen en dan vooral de cèpes waren weer schitterend.   Ik heb die ene hele grote op de weegschaal gekocht. Zeven euro veertig heeft hij geko...