Ja, ik heb het juist nog eens nagekeken… mijn laatste blogpost was in juni 22. Drie jaar radiostilte. La Cantine was een heftige periode. Horeca, hé mensen, dat is écht een stiel apart. Ik bewonder iedereen die er elke dag weer staat om de mensen lekker eten en een gezellig moment te geven!
En, hoe tof, er zit momenteel weer een restaurant in “La Cantine”! Voor ons is het heerlijk om vanop onze luie zetel Charlotte en Aristide bezig te zien. En met een beetje geluk en veel stemmen van ons allemaal geraken ze er misschien wel. SMS LUCIEN naar 6677!
Koen en ik zijn nu twee vrije vogels. Een zaligheid. Eindelijk kan ik weer zelf mijn dag plannen en doen waar ik - in principe - zin in heb. Ik heb écht het gevoel dat we onze studententijd - indertijd samen in Antwerpen aan Sint Ignace - herbeleven.
En, natuurlijk, hoe kan het ook anders, gaan we af en toe naar onze favoriete stad: Parijs!
Begin deze maand - het weekend van onze huwelijksverjaardag - was het de eerste keer dat we de Kerstlichtjes in Parijs zagen. Altijd, al zo lang ik me kan herinneren, zaten wij dan in de Kerstdrukte. In de winkel was dat werken geblazen. Elke zondag van december open. En dan al die massa goederen die moesten worden uitgepakt, gecodeerd en geprijsd. Mooie etalages verzinnen, extra mensen zoeken…Alhoewel veel werk, was het ook wel altijd een leuke periode.
Na het afzetten van onze valies in ons hotel - waarover later meer - zijn we onze dag gestart met een lekkere koffie. Partisan is een veel geprezen hippe koffiebar.
Het weer zat mee, zeker de zondag, stralende zon en aangenaam warm.
Eerste punt op het programma een bezoek aan de ‘nieuwe’ Fondation Cartier. Die nu de Seine is overgestoken en dus van de Rive Gauche naar de Rive Droite gekomen is. Véél handiger dan op de Boulevard Raspail. En er is op die Boulevard ook niet veel te beleven. De grote musea zitten nu eigenlijk allemaal dicht bij mekaar. Het Louvre, Beaubourg - nu wel voor 5 jaar gesloten - en Bourse de Commerce. Alleen voor de Fondation Vuitton neem je best een metro of het shuttle busje aan de Arc de Triomphe. Want dat ligt ver van de rest.
De vroegere Fondation Cartier was zeer klein behuisd. Maar ze hadden toch wel regelmatig boeiende tentoonstellingen.
In hun nieuw gebouw - het vroegere Louvre des Antiquaires - is het zoveel ruimer. En nu hebben ze ook plaats voor hun eigen vaste collectie.
Jean Nouvel was de architect van het vorige gebouw en heeft nu ook hier de ‘ingrepen’ gerealiseerd. Puur Hausmannien vanbuiten, heel industrieel binnenin. Dat alleen is al de moeite waard om te er binnen te gaan.Wat wij allebei zeer tof vonden is het feit dat er contact van buiten naar binnen en omgekeerd. Je ervaart ook de straat als je in het museum rondwandelt.
De collectie is opgebouwd uit allemaal stukken uit de vele tentoonstellingen die er gepasseerd zijn. Dus je herkent er sowieso een heel deel… Ook van onze Panamarenko stond er een duikboot!
Na een deugdoende lunch in een échte Franse Brasserie - Le départ - zijn we even op ons bed gaan liggen om dan bij valavond onze ‘lichtjes’ wandeling te beginnen. We zijn de Champs Elysées afgewandeld, hebben de Place Vendôme gedaan en de schitterende Faubourg Saint Honoré. De foto’s zijn van Koen want van die lichtjes heb ik niks…
Na die 29 000 stappen was het heerlijk onder de douche te kruipen en dan onze voetjes onder tafel te steken in het restaurant van ons favoriet hotel.
Het bevalt ons - tot hiertoe toch - vanwege de ideale ligging in de Marais. En ook belangrijk, er heerst een toffe vibe.
Maandag was qua weer een mindere dag. Véél kouder en af en toe wat nattigheid. Maar zelfs dan stelt Parijs nooit teleur.
In Bourse de Commerce was er nog ‘Minimal’. Niet alles sprak me evenveel aan maar sinds ik de lessen illustratie volg in de Academie, kijk ik toch écht anders naar de meeste werken. Ik besef veel meer dat de meesten een hele weg hebben afgelegd voor het eindresultaat op een tentoonstelling hangt/staat.
In de Fumoir in de Rue du Louvre hebben we genoten van onze Brandade. De Fumoir is altijd druk en gezellig, we zitten er graag. Altijd veel te zien en de kok kan de gerechten super goed afkruiden. Nooit moet ik daar peper of nog erger zout vragen.
In de namiddag trokken we dan naar de Boulevard Haussmann om de etalages van Les Grands Magasins te bekijken.
Ik wist dat Jeanne Detallante - een illustratrice die ik volg - de etalages van Les Galeries Lafayette mocht doen dit jaar. En die wou ik dus persé zien. Dus wij naar daar. Man, het stikte daar van het volk. Shoppen en shoppen…
Uiteindelijk zijn we dan op het einde van de dag afgezakt naar de Rue des Francs Bourgeois in de Marais om nog een laatste glazeke te drinken en
dan in de Gare du Nord onze trein terug naar huis te nemen.
Post Scriptum
Zoals eens eerder vermeld gaan we, Lieve en Koen, deze blog samen onderhouden. Dit PS is een addendum van Koen. Hoewel mijn agenda, in tegenstelling tot wat je misschien denkt, goed vol staat, zal ik graag tijd maken voor belevenissen, hetzij als vrijwilliger bij Abby, flexi bij Lily’s Noodlehouse of als bedrijfsgids bij Gidsenkring Kortrijk. Maar evengraag over de ontdekkingen via Cubo of de Museumpas. Jullie hebben ook nog iets te goed over Londen. Tot gauw!
Geen opmerkingen