How to roast veggies...


Vanmorgen was ik met John in Rijsel op de markt en het was daar weer zàlig. Er zat een heerlijk zonnetje uit en het liep vol contente mensen met grote boodschappenmanden vol lekker eten.
Die Fransen kennen er toch wat van als het op eten aankomt. Ze rijden liever met een aftands autootje dan te besparen op hun eten...




En met dat het nu volop herfst is, lagen de kramen vol pastinaken, pompoenen en paddestoelen in alle kleuren en maten. En natuurlijk was mijn mand ook weer te klein want ik heb vanalles wat ik zag wat meegenomen!






Verse veldsla, wat cèpes - peperduur natuurlijk maar ik heb er dan ook maar twee gekocht! - en een bundel pastinaken.




Die pastinaken vliegen bij mij bijna altijd de oven in. Niks lekkerder dan geroosterde pastinaak!
Eigenlijk hélemaal niet moeilijk maar toch kan je een paar dikke fouten maken als je niet oplet...
Begin met je oven lekker heet te zetten. Minstens 180° maar je mag ook tot 200° gaan als je de pastinaak in niet te dikke stukken snijdt.




Daar komt het dus op neer in allereerste plaats : alles in zo veel mogelijk gelijk grote stukken snijden!
Doe de wortels ook op een bakplaat met een lage boord want hoe hoger de boord hoe meer je groenten gaan stomen in plaats van roosteren. Het vocht blijft er dan meer in hangen.
Zorg ook dat elk stukje de bodem van de bakplaat raakt en doe maar één laag groenten. Heb je veel honger of veel volk aan tafel gebruik dan twee bakplaten.
Geef alles voldoende olie en kruid met voldoende zout en tijm - vers of gedroogd het maakt niet uit.
Draai halverwege de roostertijd - dus na tien minuten - alles een keer om.
Het fantastische van roosteren is dat al de natuurlijke suikers in de groenten - en wortelgroenten hebben er véél - dan vanzelf naar boven komen.
Een slimme meid/jongen maakt als zij/hij tijd of zin heeft een hele hoop groenten op voorhand en bewaart ze dan in een "tupperware-achtige" doos voor een paar gemakkelijke maaltijden later in de week.




Je kan ze dan gewoon koud eten met wat olijfolie - eerst wel op kamertemperatuur laten komen.
Maar ook kan je van die groentjes in één twee drie een soepke maken. Kieper ze de pot in en voeg wat kippenbouillon toe. Laat even opkoken, mixen et voilà : soep!
Of je zet je oven weer aan en warmt ze weer even op... om lekker warm op te eten!
Kijk, het leven kan toch schoon en simpel zijn hé...

Dus even kort herhalen :

  • alles in ongeveer even groot snijden
  • grote stukken op lagere temperatuur roosteren 180° bijvoorbeeld, kleinere mogen op 200°
  • bakplaat nemen met lage randen omdat er geen vocht zou blijven hangen
  • alle stukjes moeten voldoende ruimte hebben en niks mag er op mekaar liggen
  • genoeg olijfolie en kruiden - zout en tijm in dit geval - gebruiken
  • halverwege de tijd alles een keertje omdraaien
  • meestal is 20 min genoeg voor de meeste groenten, controleren en als een mes er als boter doorgaat ben je er

Sunday lunch...!

Soms heb je echt niet veel nodig om gelukkig te zijn. Een heerlijke luie herfstzondag met niks maar dan ook niks van plannen kan gewoonweg zàlig zijn. Mijn week was behoorlijk druk - elke avond een gevuld programma - en dus geniet ik vandaag van het nietsdoen!
Vanmorgen ben ik even mijn fiets opgesprongen om naar de Carrefour hier juist over de brug te rijden. Gelukkig is die op zondagmorgen altijd open en mijn redder in nood om last minute boodschappen te doen. Vanavond wordt het - op vraag van Sofie - gewoon kip met appelmoes en zoete geroosterde patatjes uit de oven. Niks speciaal en niks moeilijks en hopelijk weinig afwas.
In de Carrefour heb ik even hun uitgebreid tijdschriftenrek bekeken en ik heb me natuurlijk laten verleiden om er eentje te kopen...




Terug thuis nog een tasje koffie gezet en dan gezellig beginnen lezen. Een artikel van een zekere Gerrit Jan Groothedde over zijn Antidieetboek was uitermate boeiend. Zo boeiend dat ik onmiddellijk mijn Ipad er bijgehaald heb en het boek in Ebook versie kocht bij bol.com. Voilà, zo gemakkelijk geef je dan op een zondagmorgen - als alle winkels gesloten zijn -  tóch geld uit!
Ja, ja ik weet het die Gerrit zal waarschijnlijk ook wel weer niet het warm water uitgevonden hebben maar wat ik tof vond is dat de man geen enkele voedselgroep in de ban slaat en pleit voor lekker eten.
Hij zegt op een bepaald moment dat je moet zorgen dat je vrolijk wordt van je eten want anders kun je even goed gewoon een paar jaar eerder doodgaan... Kijk dat is een man naar mijn hart. Lekker eten daar gaan we voor hé!



Om nog even verder te gaan over het lekkere eten en het luilekkere nietsdoen heb ik hier de foto van  onze lunch van vandaag. Heerlijke low carb broodjes van Ridder&Hove met een droog worstje uit onze Ardennen, gezouten boter van La Motte en een glaasje wijn.




Tom en Eddy - de bakkers van Ridder&Hove - hebben een heerlijk low carb broodje in mekaar geknutseld. Er zit hélemaal geen tarwebloem in enkel lijnzaad wat amandelmeel, yoghourt en eieren. En om te rijzen Natriumbicarbonaat. Voor mensen die op de koolhydraten passen dé oplossing. En misschien een tip voor de mensen die graag eens iets anders eten dan de doodgewone zondagse pistolet! En als échte Kortrijkzaan moet je wel van een broodje houden dat in hoofdzaak uit lijn/vlaszaad bestaat.

Onze nieuwe Gust...

Sinds deze week zijn we in Kortrijk weer een nieuw hip restaurant rijker. Gastrobar Gust. Zàlig goed gelegen op het Sint Maartenskerkhof - dus lekker dicht bij ons Vandaleplein!




Ooit zat daar Claudio dell'Anno met zijn restaurant. Maar nu zitten Mathieu en Sofie er sinds begin dit jaar met Table d'Amis op de benedenverdieping.




Mathieu vertelde ons toen al dat hij nog plannen had met de bovenverdieping maar natuurlijk wilde hij eerst het restaurant deftig opstarten. Begrijpelijk.
En nu is het zover... Gustje is geboren!




Vorige maandag mochten we - als dichte buren - even komen kijken en proeven. Gewoonlijk laat ik Koen alleen naar alle plichtplegingen gaan en blijf ik 's avonds gezellig thuis maar deze keer ben ik écht niet in mijn pyama gekropen!





Groot is het niet bij Gust en reserveren zal daarom zeker noodzakelijk zijn maar Sofie vertelde me dat ze daarvoor een online systeem hebben. Top, niks bellen en zo gewoon van achter je computer alles regelen...






En de bar, die houden ze vrij voor de gaande en komende man daar hoef je dus niet voor te reserveren en zo heb je dan nog altijd een - waterkans - om aan te schuiven.




De kaart ziet er tof uit. Je hebt de "kleine Gust" waar eigenlijk allemaal hapjes op staan en die je in tapasvorm kan bestellen. De "grote Gust" is dan meer een échte eetkaart. En voor de snoepers - zoals mijne Koen - is er dan nog de "zoete Gust". En ik geloof dat er tijdens de week ook een dagschotel is aan een goede prijs.




Afgaande op de lekkere hapjes van de openingsavond vermoed ik dat het eten bijzonder lekker zal zijn. Koen gaat er deze week al een keertje eten - wel niet met mij spijtig genoeg. Hopelijk herinnert hij zich dan nog 's avonds wat hij gegeten heeft zodat hij mij kan vertellen maar ik vrees ervoor!
Ik was eigenlijk van plan deze blogpost vorige dinsdag online te zetten maar omdat ik het momenteel vréselijk druk heb met workshops is er dat dus bij ingeschoten.