Toveren met een aubergine...

Met een aubergine kan je echt van alles doen. Gewoon bakken in de pan, in een ratatouille verwerken, caviar d'aubergine van maken... en 't is allemaal even lekker. Jammer genoeg kun je ze niet zo lang bewaren! Zo vlug mogelijk verwerken is de boodschap.

 
Een van de betere kookboeken van de laatste jaren is dat van Yotam Ottolenghi en Sami Tamimi. Geschreven voor de koks van vandaag die graag lekker én gezond koken en die ook niet terug schrikken van een avontuurtje in de keuken. Voor ons dus. Beschikbaar in Ipad versie en the real stuff  - te vinden bij de betere boekhandel, bij ons in Kortrijk Theoria. Wat ik dikwijls doe is de gratis sample downloaden op mijn Ipad en dan - indien het boek in kwestie voldoet aan mijn verwachtigen - het echte boek gewoon gaan kopen.

Ottolenghi heeft een hele lekkere salade met aubergine én granaatappelpitjes - die heb ik onlangs gekocht bij Albert Heijn zoals jullie al weten. Nu die granaatappelpitjes bewaren wel ongelofelijk lang in de frigo. Nooit gedacht!

Snij je aubergines - twee is genoeg voor een bakplaat vol - in schijven van 1/2 cm dik en dan nog eens in de helft. Doe wat olie en zout op je bakplaat en leg de schijfjes er op. Nog wat olie en zout erover en dan de oven in op let wel 220°C. Je moet de temperatuur zo hoog zetten omdat ze mooi zouden bruinen. Hou het wel in het oog... het is een smalle lijn tussen bruin en verbranden!
Ongeveer een 15 à 20 minuten zou voldoende moeten zijn.

Bak ondertussen nog wat pignons de pin goudbruin in een pannetje en maak je sausje. Het sausje is vrij simpel.

 
Wat griekse yoghurt met wat saffraanpoeder een goeie geut olijfolie en wat peper en Maldon zout. Roer alles onder mekaar en proef. Voeg nog wat extra zout of olijfolie toe. Doe er niet teveel saffraan in wat dat smaakt enorm door. Begin met een beetje... je moet de saffraan juist een beetje kunnen proeven...meer is niet nodig. Als je aubergines gebakken zijn kan je de schotel opmaken.

• 

 
Ik heb de saus apart gegeven dan kan iedereen doen wat hij wilt... Het lijkt een vrij banaal gerechtje maar geloof me de smaken gaan echt goed samen en ik ga zeker deze salade in mijn repertoire opnemen - zeker nu met die Albert Heijn om de hoek...




De aubergines van Yotam


Ingrediënten

• twee aubergines
• granaatappelpitjes
• pignons des pins
• griekse yoghurt
• saffraanpoeder
• olijfolie
• peper
• zout

Zoete salade...

Met de overschot van mijn gekookte Quinoa heb ik een lekker zoet - winters, wat anders... - slaatje gemaakt. In mijn ijskast lag nog een butternut pompoen. Eigenlijk wou ik er weer eens zo'n lekker heet soepje met gele curry van maken... maar bij gebrek aan andere groenten heeft hij het leven moeten laten voor mijn salade.

 
Pompoen is voor mij pas lekker als hij lekker gekruid met tijm, zout en olijfolie op 180° wordt geroosterd in de oven.

Tijdens het roosteren heb je de tijd om een zoete vinaigrette te maken. Neem een lepel of zes olijfolie en doe er twee koffielepels honing in en twee eetlepels ciderazijn in - mag best een andere azijn die je hebt staan. Voeg er dan wat gemalen kaneel, gemalen komijn en zout en peper aan toe. Proef of je het zuurder of zoeter of zouter moet maken.

De meeste recepten geven als verhouding voor een vinaigrette drie tot vier delen olie op een deel zuur. Zuur kan van alles zijn : azijn, citroensap, appelsiensap, verjus, of een mengeling van verschillende zuren... neem waar je zin in hebt of wat je hebt staan in je kast. Als kruiden kan je doen wat je wilt... maar hier zijn het aardse warme smaken : kaneel en komijn.

Rooster nog wat pijnboompitjes in de pan. Pas op ze verbranden vlug - ik spreek van ondervinding! Na 25 minuten is je pompoen gaar... en kun je de bordjes klaarmaken. Meng de Quinoa met de pitjes en de cranberries en roer er de vinaigrette door.

Spreid je pompoenmaantjes uit over het bord en leg de Quinoa salade over. Lekker met wat extra rode eikenbladsalade.
En nu hoop ik uit de grond van mijn hart dat dit mijn laatste wintersalade is... I've had it!


Sweet and Crunchy Quinoa Salad

• een kopje gekookte Quinoa
• twee kwarten butternut pompoen
• zes eetlepels olijfolie 
• twee eetlepels ciderazijn - of iets anders azijnachtig dat in je kast staat
• twee koffielepels honig
• zout - Maldon
• peper - zwarte da's de zachtste
• 1/2 koffielepel komijn
• 1/2 koffielepel kaneel
• wat gedroogde cranberries - nu overal te koop van het merk Dole, je weet wel van de ananas...

De boterhamdoos...

Wat nemen jullie mee om 's middags te eten op het werk? Boterhammekens met choco? Of kies je voor een broodje Panos? Wij - Koen en ik - opteren meestal voor het simpele boterhammeke met kaas. Lekker daar niet van maar soms wel very, very boring...

 
Maar nu heb ik - sinds mijn laatste shopping in La Grande Epicerie - iets nieuws. Een slaatje met linzen en gerookte zalm. Héél lekker en nog gemakkelijk in mekaar te steken ook. Ok, het is niet voor elke dag, maar 't is een zalige afwisseling...

Neem een blik gekookte linzen. Giet ze af en spoel ze enkele keren met fris water. Een blik is ideaal voor twee man. Elk de helft. Was een beetje sla. Kan van alles zijn - roquette, eikenblad, gewone, kleine spinazie... Neem een dikke tomaat en ontdoe ze van de pitten want die maken de boel sompig. Snij in maantjes. Koop een klein pakje gerookte zalm - neem geen voorbeeld aan mijn pak want het was a little oversized - en snij per persoon een plakje in fijne reepjes.

 
En nu assembleren. Wat sla op de bodem van je potje, daarop de tomaten, dan de linzen - doe een beetje zout op de linzen - en dan drapeer je er de zalm over. Nog wat peper van de molen en voilà de pot mag toe. Neem de vinaigrette apart mee in een ander potje - ik spaar die kleine confituurpotjes van Materne speciaal daarvoor en ook omdat ik dat zo'n schattige potjes vind...




Linzen met gerookte zalm



Ingrediënten

• een blik linzen
• een klein pakje gerookte zalm
• een dikke tomaat
• wat sla
• een beetje vinaigrette

Granaatappelpitjes...

Eigenlijk heb ik heel lang geloofd dat granaatappels alleen maar dienden om grenadine van te maken. Dat je ze ook in een slaatje kon verwerken heb ik van Nigella afgekeken. Hoe zegt ze dat ook weer...  sweet little red gems...?  Nigella zou van mij zeker de eerste prijs krijgen in het sensueel omschrijven van ingrediënten.

By the way wisten jullie al dat ze op maandagavond een nieuwe reeks op BBC 2 heeft? Ze is veel vermagerd sinds de vorige reeks - slank is ze nog niet maar dat zal waarschijnlijk ook nooit haar doel zijn vermoed ik.

Ja, dat slaatje. Eigenlijk vrij simpel met maar drie ingrediënten: venkel, granaatappelpitjes en feta. Het beste begin je met de vinaigrette te maken want je venkel mag hier even in marineren. Pers een halve citroen uit en voeg een goeie greep zout er aan toe - liefst Maldon zout. Laat het zout oplossen in het citroensap. Voeg nu geleidelijk wat olijfolie toe. Neem de beste olijfolie die je in huis hebt - erg belangrijk want hoe simpeler de sla hoe beter de ingrediënten moeten zijn.

 
De beste verhouding voor een vinaigrette is een deel zuur - azijn of citroen - op drie delen olie. Maar jij bent baas dus als je het liever zuurder hebt neem je wat minder olijfolie en wil je het wat minder zuur voeg dan nog wat extra olie toe. Ik voeg ook altijd een klein beetje suiker toe om de scherpte eraf te halen. Hier ook weer primeert je eigen smaak. Proef dus. En doe er nu nog wat fijngesneden platte peterselie in. Oh, en vergeet er ook niet wat zwarte peper in te draaien...

Nu de venkel. Snij de venkel zéér fijn. Zo dun als papier. Het gemakkelijkst gaat dat met de mandoline. Laat de venkel nu een minuut of twintig marineren in de vinaigrette.

 
Hij zal daardoor wat zachter worden en meer smaak hebben. Heb je het liever wat meer crunchy marineer dan korter. Doe nu de pitjes uit de granaatappel. Ik besef dat dit dus gemakkelijker gezegd is dan gedaan. Bij mij hangt meestal heel de afwasbak en mijn schort vol sap.

 
Eenmaal dit karwei achter de rug moet je gewoon alles assembleren op een bord of in een slaschaal.

Strooi de verkruimelde feta over de venkel en de rode pitjes en versier met de venkelpluisjes... gooi die dus niet weg ze zijn eetbaar! Mooi bordje hé... 't is een nieuw, eentje van Pascale Naessens.



Venkel met granaatappelpitten en feta



Ingrediënten

• een grote of twee kleine venkels
• een dikke rijpe granaatappel
• een pakje feta
• een halve citroen
• olijfolie 
• Maldon zout
• een beetje suiker (moet niet)
• peper
• platte peterselie
• 
  

Zaadjes...

Eigenlijk wou ik pompoensoep maken met de pompoen die ik vorige week op de markt gekocht had. Maar 't is niet gelukt. Zoals altijd heb ik het hele ding - op gevaar af van in mijn vingers te snijden - in stukken gekapt.

 
De schil eraf gehaald de pitten eruit en dan met goed wat olijfolie, rozemarijn en zout in de oven gestoken. Om te roosteren.

 
Een goeie twintig minuten op 200°C. Zalig zag hij eruit en de geur...! Met het gevolg dat ik er dus géén soep van gemaakt heb  - ik kon niet meer wachten om er aan te beginnen - maar een simpel warm slaatje.

Een beetje feta erover gekruimeld nog wat extra olijfolie erover gegoten en dan met een glaasje witte wijn mmm... onmiddellijk gedegusteerd! Ja, wat kan het leven eenvoudig en goed zijn hé.

En nog beter als we de goeie dingen kunnen delen. En dankzij Kathy - een volgster van mijn blog die me attent maakte op het project van Professor Willem Van Cotthem - weet ik nu wat ik met al de pitten van mijn pompoenen en meloenen kan doen. Niet meer de vuilbak in kieperen. Nee, bijhouden, wassen in een vergiet en drogen op een bordje in de keuken. En dan gewoonweg in een envelop steken, een briefje bijvoegen over welke zaden het gaat en opsturen naar de Professor thuis.

 
Die man heeft een fantastisch project - zaden voor het leven. Hij neemt alle zaden mee naar Algerije en daar kweken ze er dan weer pompoenen of meloenen mee. Doodsimpel maar zeer effectief... Toch tof dat je als gewone huismoeder daar nu eens kan aan meehelpen...!
En Kathy, nog eens bedankt voor de tip!

Poppys...

Papavers. Ik heb altijd al een zwak gehad voor die tere rode bloempjes langs de weg. Valentino rood en zo futiel... Plukken is quasi onmogelijk. Juist kijken mag.

 
Pas veel later heb ik de connectie gelegd tussen de zwarte zaadjes op de pistolets en de bloemen. Maar nu staan poppyseeds als vast item in mijn kruidenkast. Niet dat ik er zoveel mee doe. Tot hiertoe versierde ik hooguit een of ander sauske met die leuke zwarte bolletjes... Tot ik er Ottolenghi op nasloeg. Die man heeft een leuk slaatje gemaakt van komkommers en poppyseed. Eigenlijk nogal een zomers ding maar als het weer in het weekend effectief warmer wordt  - zoals Frank ons vanmorgen beloofde -  heeft dan kan dit frisse slaatje nog juist...

Snij een niet te dikke komkommer in twee, schil de twee helften. Ontdoe ze van de zaadjes - anders wordt de sla te waterachtig. Snij die lange helften nog eens in twee of drie zodat je zes lange repen krijgt. En die verwerk je dan tot kleine  reepjes - schuin afgesneden - van een centimeter of twee. Ja, ja, veel uitleg over het snijden... maar de esthetiek is ook héél belangrijk!

Maak dan je sausje. Neem een rood chili pepertje en snij het in twee. Haal alle pitjes en witte velletjes eruit - in tegenstelling tot wat iedereen denkt zijn juist de witte vellen het heetst én niet de pitjes - en snij in kleine maantjes. Voeg er rijstazijn en zonnebloemolie aan toe. Voeg dan een eetlepel fijne kristalsuiker erbij en goed wat gesneden koriander. En dan twee eetlepels maanzaad... die dan extra crunch geven aan je slaatje. But mind you...you have to check your teeth after eating this salad! Black seeds can be very sticky!!! Giet de dressing over de sla en masseer alles goed in je komkommers. Laat de sla als je de tijd hebt even trekken en giet dan juist voor het opdienen het overtollige vocht af.

Het recept van Ottolenghi spreekt niet over zout, maar ik heb er toch een klein beetje overgestrooid - je kent me hé, verloren zonder Maldon zout!



Komkommersalade met maanzaad



Ingrediënten

• een niet te dikke komkommer
• maanzaad twee eetlepels
• koriander naar behoefte
• 60ml rijstazijn
• 125 ml zonnebloemolie of gewone slaolie
• 1 eetlepel kristalsuiker
• zout optioneel

A nice little salad...!

Forever Summer - je weet wel dat kookboek van Nigella - het zou niet voor mij zijn. Ik hou van de afwisseling van onze seizoenen. Alhoewel de winter me wel net iets té lang duurt... Op food gebied valt er elk seizoen wat nieuws te beleven. Neem nu de verse vijgen die op dit moment overal in de winkels liggen. Hemels gewoonweg zo'n verse vijg met wat gemalen peper. Ik eet ze nu zo uit het vuistje.

Combineer ze met wat zoutigs - Parmaham, mozzarella... you name it - en je hebt een gemakkelijk en delicieus eind zomer gerechtje. Ook heel belangrijk is lekkere olijfolie en balsamico. Die maken de sla écht af. Tijdens ons beursbezoek heb ik vlug nog wat lekkere balsamico gekocht van Olive&Co - zij hebben altijd een stand op Villepinte. Juist zoals mijn Maldon zout kan ik echt niet zonder. In Rijsel heb je ook een winkel - in dezelfde straat als Patisserie Meert.
Gelukkig hadden we gisteren het verstand om tijdig uit Parijs te vertrekken voor de grote rush. Sofie heeft voorbeeldig voor de eerste keer dwars door Parijs gereden wat geen sinecure is met al die agressieve Parisiens. We waren om zes uur terug in Kortrijk. Ik kon dus nog wat boodschappen doen... verse vijgen, wat sla, Parma en mozarella.

En het eerste herfstslaatje was een feit.



Vers vijgenslaatje.


Ingrediënten

• salade liefst van die paarse want die kleurt mooi bij de vijgen
• enkele zeer rijpe verse vijgen
• parmaham of andere lekkere ham
• mozarella di bufalo
• lekkere oude balsamico
• goede kwaliteit olijfolie
• Maldon zout
• zwarte verse peper

Hondsdagen...!

Wat 'n weertje... voor veel misschien een beetje té warm maar geef toe het geeft het verlengt wel het vakantiegevoel.

Moest het nu koud zijn en regenen dan zou iedereen in een mum van tijd back to business zijn. Nu blijft iedereen maar barbecueën en feestjes bouwen. Ik heb ook nog geen zin in het serieuzere werk! Zelf het koken staat op een laag pitje... Vandaar een piepklein receptje vandaag.

Met wat overschotjes. Groene gestoomde boontjes met kerstomaatjes in de pan. Hét ingrediënt waarmee het gerechtje staat of valt zijn de anjovisjes. Begin met je pan op het vuur te zetten en op te warmen. Doe een blikje anjovisjes open en giet wat van de olie in de pan.

Voeg er ook twee à drie visjes aan toe. Roer met een houten lepel in de pan totdat de anjovissen gesmolten zijn in de olie. Voeg dan halve kerstomaatjes toe en laat wat stoven zodat ze wat vocht verliezen en zacht worden. Het sap van de tomaatjes en de anjovissen maakt een lekker zoutig sausje. Kieper er dan nog de boontjes bij en laat alles goed doorwarmen. Enkele draaien van de pepermolen. Géén zout hier - anjovis is zout! Met de rest van het blikje anjovisjes kun je nog vlug wat vinaigrette maken - kijk voor het recept nog even naar de blogpost over de panzanella.

Wat blaadjes basilicum uit je kruidentuin/balkon én een goed beboterd boterhammeke en je hebt lekker zomereten zonder zware arbeid...


Snel warm slaatje


Ingrediënten

• gestoomde groene boontjes
• kerstomaatjes
• een blikje anjovisjes
• peper

Panzanella...

Panzanella is een frisse zomersla gemaakt met overschotjes. Een stuk uitgedroogde ciabatta, wat tomaten, een teentje knoflook, een komkommer, een rode ajuin en nog wat blaadjes van een verkommerend basilicumplantje. Heb je nog een paprika liggen dan kan je die er ook nog bij doen maar het kan zeker zonder.


De rest vind je in je voorraadkast: anjovis in blik, kappertjes en olijfolie..

Als je een paprika gebruikt, begin dan met die even te roosteren in de oven zodat je gemakkelijk het vel er af kan stropen. Bak ondertussen de ciabatta krokant - gewoon in wat stukjes getrokken - in een pan op hoog vuur mét olijfolie en mét wat look.

 
Strooi er ook nog wat zout over zodat het extra veel smaak heeft. Snij je komkommer in stukjes en ontvel en ontpit je tomaat. Giet wat kokend water over je rode ajuin - hij wordt zo verteerbaarder en zachter - en laat die enkele minuutjes staan. Verfris de ajuin met wat koud water en doe in je slaatje. Voeg nog wat kappertjes toe en wat blaadjes basilicum.

Nu nog juist de vinaigrette... Giet wat goed wat olijfolie in je mengbeker van je mixer en voeg er wat look en enkele anjovisfiletjes aan toe. Mix. Proef. Te zout dan doe je er nog wat olie bij. Te flauw dan neem je nog een filetje of twee extra. De vinaigrette is zéér lekker en kan je nog goed in een uitgespoeld confituurpotje bewaren in je frigo. Het is lekker op gewone bladsla en gemsla en op avocado... Maak nu je slaatje af. Giet er een beetje vinaigrette over en geef de rest er bij.

Voilà, weer een slaatje voor je zomercollectie...



Panzanella


Ingrediënten

• enkele tomaten
• een komkommer
• een paprika - optioneel
• wat blaadjes basilicum
• rode ajuin
• overschot ciabatta
• kappertjes
• anjovis
• olijfolie
• peper
• Maldon zout

Sunny Salad...

Om de stemming er in te houden... nog een zonnig slaatje. Een oud receptje van ons aller Nigella.

 
Het is simpel maar als het met zorg en goede ingrediënten wordt gemaakt is het verrassend lekker. Op mijn markt in Rijsel hadden ze deze keer gele watermeloen. Ik had dat nog nooit gezien - John ook niet... De marktkramer - die ons kent en weet dat we zot zijn van nieuwe dingen - heeft ons onmiddellijk laten proeven.

Mmm! veel zoeter dan de rode. Verkocht! John een halve en ik een halve...
Thuis heb ik mijn boek "Forever Summer" - hoe toepasselijk! - van Nigella boven gehaald.

Snij blokjes van je watermeloen. Ontpit enkele zwarte olijven - van die droge verrimpelde Griekse.

 
En trek wat frisse blaadjes van je platte peterselie - die doet hier dienst als sla. En wat grof gesneden munt. Kruimel nog juist een beetje Feta erover. Een draai of vier zwarte peper...

En giet er tenslotte nog een flinke scheut héle lekkere olijfolie over. Meer niet... Het is af! Ok, op de foto is niet veel munt te zien... Maar ik had ook nog maar een klein sprietje over!



Salade van watermeloen met Feta


Ingrediënten

• watermeloen rood of geel...
• platte peterselie
• droge gerimpelde zwarte olijven
• een beetje verse munt
• Feta
• olijfolie van super kwaltiteit

Komkommersla van ons Bomma...

Niet alleen Jeroen Meus heeft een Bomma! Wij hebben er ook een... én wat voor een dan nog! Ons Bomma - mijn mamma en de Bomma van de kinderen - is sinds drie jaren van Mol naar Kortrijk verhuisd. Een grote stap maar ze heeft die probleemloos genomen. Ze woont gelukkig niet ver van het station en met de trein doorkruist ze het hele land. Niks is te ver of te moeilijk... Als je iets vraagt aan Bomma is het altijd mogelijk. Ze helpt prijskaartjes en alarmtags plakken in de winkel en komt nog iedere week de hemden van Koen strijken. Allé een superbomma dus!

Vandaag geef ik een oud familierecept vrij. 't Is nog van de grootmoeder van ons Bomma. De eenvoud zelve maar als het recept precies wordt opgevolgd ongelofelijk lekker.

 
Neem twee stevige komkommers - zéér goedkoop voor het moment - schil ze met je dunschiller. Snij ze dan in flinterdunne schijfkes - ik doe dat met de mandoline, Bomma zweert bij handwerk. Doe er dan een eetlepel azijn van de Blauwe Hand op en drie eetlepels maisolie. Goed wat zout en peper. Meng zeer goed zodat zout en peper en dressing goed verdeeld zijn. Laat enkele uren trekken in de frigo. Giet dan zoveel mogelijk vloeistof af.

Proef nog eens of er genoeg zout en peper op zit en dien op. De komkommers zijn nu zacht en smaken heerlijk. Zelfs de dag nadien zijn ze nog lekker... maar bij ons halen ze nooit de volgende dag!



Komkommersla

• 2 knapperige komkommers
• 1 eetlepel azijn van de Blauwe Hand
• 3 eetlepels maisolie
• zout naar behoefte - véél dus bij mij
• peper