Kreatief met Kikkererwten...

Klinkt héél erg geitenwollensokken... ik weet het, ik weet het... maar als je eens je biefstukje wilt vervangen door iets groens is het wel een ideaal receptje. Je kan het recht uit je voorraadkast maken. Dé oplossing voor als je niets eetbaars meer in je frigo hebt zitten.


Een blik/glas kikkererwten, wat bloem en een ei. De verse groene kruiden zijn optioneel en kunnen  vervangen worden door gewoon gedroogde kruiden uit je voorraadkast. Onze Delhaize in de Gentsesteenweg heeft sinds kort een nieuwe kleine afdeling Midden Oosten. Very, very convenient...



De kikkererwten uit glas - lekkerder dan die uit blik - heb ik daar gekocht. Giet de kikkererwten af - ik heb 3/4 van het glas gebruikt - en doe ze in je blender samen met de fijngesneden pijpajuintjes en flink wat peterselie.


 
Blenden. Voeg dan de bloem toe. Ik heb speltbloem - stond nog in mijn kast - gebruikt maar alle gewone bloem is goed. Het ei moet je toevoegen om de boel aan mekaar te plakken. En dan niet vergeten te kruiden. Zeker zout bijvoegen. Je kunt het nu geloven of niet maar ik die altijd van de daken schreeuw dat je moet kruiden en vooral zout toevoegen was dat in dit recept knal vergeten... Hoe stom kun je zijn? Nu, ik heb er achteraf flink wat zout over gestrooid om het euvel goed te maken...


Eenmaal je deeg klaar, zet je een pannetje op het vuur en giet er een laag - 0,5 tot 1 cm - bakolie in. Olie die je mag gebruiken op hoge temperatuur. Vandemoortele heeft er verschillende in zijn assortiment. Héél warm laten worden! Maak met je ijsschep gelijke bolletjes en leg ze in de pan. Duw erop met je paletmes op om ze in hamburgervorm te krijgen. Goed laten bakken...en dan omdraaien en de andere kant dan ook mooi krokant bruin bakken.


Opdienen met wat verse citroen en in mijn geval flink wat Maldon zout. 




Kikkererwten hamburgers



Ingrediënten


  • een blik/glas kikkererwten
  • pijpajuintjes 
  • peterselie
  • 30 gram bloem 
  • een ei
  • ZOUT!!!

Sexy Pasta...!

Dat je met pasta alle kanten uit kunt dat besefte ik al wel... maar als ik de foto's in het kookboek van Francesco Berardinelli bekijk zie ik nog héél wat andere mogelijkheden!



Het is gewoonweg een super prachtig boek. Eentje om zomaar gewoonweg in te kijken, in weg te dromen en dan toch nog even de kast in te duiken om wat ingrediënten bijeen te zoeken.




Maar wat het aller allerbeste is... het is helemaal gratis! Ja, je kan het gewoonweg downloaden. Lief hé dat ik dat hier met jullie deel?


 

Ga naar Ibooks - dat lelijke icoontje met die open boek.




Doe het open en dat zie je die nog lelijker boekenkast...




Ga dan naar de winkel en zoek bij gratis boeken in het Frans. Tussen haakjes... die op de bovenste rij - van Alain Ducasse over Foie Gras en Sushi en zo - zijn ook gratis boeken. Ik heb ze vanmorgen gevonden en vlug gedownload. Vooral die Pomme de terre facile ziet er goed uit...


Scroll een beetje en dan kom je "Livre des pâtes" gewoonweg tegen.



En de rest weten jullie wel hé...
En wat zeggen jullie nu... dank je wel Lieve!

Een Indisch bloemkooltje...!

Bloemkool dat is hier in huis geen succesnummer ... mijn mannen haten bloemkool! Aan Sofie krijg ik het soms nog wel verkocht omdat ze beseft dat het gezond is én goed voor de lijn maar meestal mag ik de hele bloemkool alleen opeten.


Maar - jullie kennen me ondertussen - ik geef het echt niet op...! Deze week heb ik een nieuw recept uitgetest. Een lekkere Indische Curry met veel spices.

 
Zoals altijd beginnen we met een ajuin. Snij deze mooi in blokjes en stoof even aan met wat olie in je pot. Zout bijvoegen hé mensen, kruiden doe je vanaf het begin! Voeg nu je currypasta toe - rode of gele, neem wat je hebt.



Laat even goed doorwarmen voor je het water en de kokosmelk toevoegt.


 

Breng even vlug aan de kook en doe er dan je zoete aardappel - in blokjes natuurlijk - én de bloemkoolroosjes in.




Laat een tien tot vijftiental minuutjes zachtjes koken. Alles moet gaar zijn maar niet té. Vooral als je het achteraf nog eens wilt opwarmen moet je oppassen. Ik spreek hier duidelijk uit ondervinding!




Kieper er nu de kikkererwten bij - uitgelekt! - en warm die even door. Versier met wat je wil... koriander is het meeste Indische kruid maar gewoon peterselie van bij ons is ook héél lekker.




Bruno - die eerst zelfs niet wou proeven van de curry - heeft uiteindelijk de pot helemaal uitgegeten dus in dit geval alleszins... mission accomplished!





Vegetarische Curry


Ingrediënten


  • een kleine ajuin
  • wat olie
  • een tafellepel currypasta
  • 250 ml water
  • 250 ml kokosmelk
  • twee dikke zoete aardappelen
  • een halve bloemkool... maar als je bloemkool lekker vindt gebruik ze dan helemaal
  • een blik kikkererwten
  • koriander of peterselie voor de groene touch

My favourite foodblog...!

Een van mijn - vele! - goeie voornemens is de blogroll hier op mijn blog eens deftig op te kuisen en aan te vullen. Heel veel werk is dat eigenlijk niet want ik heb al mijn favorieten als bladwijzers in mijn Ipad opgeslagen...  Het is een beetje vergelijkbaar met foto's in een album plakken... alles ligt al maanden klaar : de foto's, de lijm en het album maar toch kom ik er niet toe om het te doen! Altijd is er iets dringender - eten maken, was in de machine steken, lezen, een dutje doen... 
Maar vandaag neem ik toch even de tijd om jullie mijn allermooiste foodblog voor te stellen. Niet dé allerbekenste in de blogwereld maar wel een écht pareltje. Niet alleen haar blog is prachtig ook Mimi  - de blogster - is een mooi madammeke... !


Alhoewel ze een echte française lijkt heeft ze chinese roots. Ze woonde in Hong Kong, Singapore, Reykjavik, Londen én Parijs. Samen met haar man - Oddur - heeft ze vier kinderen én nog twee pubers - uit het vorige huwelijk van Oddur - die af en toe komen aanwaaien. Volk genoeg dus om voor te koken...

 

Ze wonen al een jaar of twee midden in de Médoc tussen de wijnstokken. In een sprookjesachtig mooi landhuis. Bijna te perfect om waar te zijn... Oddur is fotograaf van beroep en neemt al de foto's voor de blog.




Als hobby fokt hij Jack Russells en dus je ziet bijna in elke blogpost wel een hond of twee opduiken. Mimi kookt elke dag lekkere traditionele franse gerechten. Met veel sausjes en room... en veel en verse ingrediënten. Wijn staat bij iedere maaltijd op tafel... wat wil je midden in de Médoc?




't Ziet er altijd schitterend uit... maar wel iets te omslachtig voor mij. Ik heb de indruk dat Mimi een zalig leventje leidt in het schitterende décor van de Médoc.



 
's Morgens na een café crème en een croissant gaat ze met de panier naar de plaatselijk markt en 's middags bindt ze dan even het schortje voor om te starten aan een driegangen lunch. Samen met man en kinderen - altijd lief én schattig - genieten ze van een heerlijke maaltijd.



 
In het weekend lopen ze antiekmarktjes af en komen samen met vrienden voor de jacht.



Kijk mensen dat is voor mij puur Disneyland.... onwerkelijke perfectie maar o, zo zalig om te lezen en te bekijken! Surtout als je zelf zo'n dag hebt gehad dat alles, maar dan werkelijk alles tegen heeft gezeten...!


En dan nog iets... een van de grootste raadsels voor mij is hoe Mimi zo prachtig slank blijft met al dat calorierijke eten. It must be the French Paradox...!
Hier is de blog Manger.. goed voor uren lees en kijkplezier!

Pruimentijd...!

Of we er nu zin in hebben of niet... het wordt herfst. Ik voel het vooral 's avonds... het is donker voor ik het besef. 't Heeft natuurlijk ook wel zijn gezellige kanten. En zeker op foodgebied. Het aanbod is op een week tijd totaal veranderd.


Druiven, pruimen in alle maten en kleuren én... vijgen! Mijn favoriete herfstfruit... ik moet écht mijn best doen om die vijgen heelhuids thuis te krijgen. Meestal heb ik ze al opgegeten voor ik terug in de Liebaertlaan ben! Lekker met wat rauwe ham en heerlijk gebakken in de pan... Maar ik wijk af. Ik wil het over pruimen hebben vandaag. Gisteren - eindelijk eens een vrije zondag - heb ik een pruimenchutney gemaakt. Voor bij de kip. Eens wat anders dan appelmoes.

 
Zuur zoet... mmm! In het geval je - zoals ik - ook kip bakt voor bij de pruimenchutney was je pan niet uit maar gebruik het lekkere aanbaksel als start voor je chutney.

 
Doe er nog een beetje extra olie in en kieper al je rode ajuin erbij. Voeg wat zout toe. Door het zout laat je ajuin onmiddellijk water los en zo bakt hij niet bruin maar wordt glazig.


Krab met een houten lepel alle kipaanbaksels los terwijl je de ajuin stooft. Voeg dan je curry en gemberpoeder toe. Kruiden laat je best even in de pan doorwarmen om al hun aroma's te laten vrijkomen.


Voeg dan je pruimenstukjes toe en warm héél even goed door. Voeg nu de ciderazijn en het water toe én de bruine suiker. Laat nu alles goed indikken... maar blijf roeren hé!

 
Ik heb dat dus veel te lang gedaan en mijn pruimen verloren hun rode velletjes. Op zich geen probleem maar ik heb van die delicate mannen - Koen en Bruno - die een weerzin hebben van velletjes. Dus heb ik de hele winkel in de blender gedraaid en mooi geblend tot een dik sausje.



Geen velletje meer te bekennen! Hou er dus rekening mee als je graag een grove chutney wilt... niet té lang laten doorkoken!




Pruimenchutney



Ingrediënten


  • 4 of 5 dikke én vooral stevige blauwe pruimen
  • een halve rode ajuin
  • 3 x 1/4 theelepel curry poeder
  • 1 x 1/4 theelepel gemberpoeder
  • 2 tafellepels ciderazijn
  • 50 gram bruine suiker - cassonade van Tienen
  • 60 ml water

Slapen in de Rue de Surène...

Dit weekend was het Maison et Objet... dé beurs voor onze sector! Sofie en ik vertrokken zondagmorgen vroeg met veel tegenzin richting Parijs.



Zo vlak na de braderie...een héél weekend weg, bah!  Maar 't viel goed mee want we vonden onmiddellijk leuke spullen. Ons enthousiasme ging in stijgende lijn. En tegen de middags was ons humeur totaal opgeklaard! In de namiddag kwam WTV langs - onze gewestelijke tv zender - om een interview af te nemen van Sofie op de beurs.




Ze moest de nieuwe tendenzen van het najaar geven. Ondanks een beetje stress heeft ze het er redelijk goed van afgebracht... ik geloof dat ze het dit weekend zullen uitzenden. Ik ben benieuwd...!


 
En 's avonds mochten we lekker in bed kruipen in ons hotelletje in de Rue de Surène. Niks beter dan dat na een hele dag over de beurs wandelen. Ons Hotel Alison is en blijft onze preferé...
De volgende morgen zijn we na een lekker ontbijt dwars door Parijs gereden - met de taxi weliswaar - naar een tweede beurs aan de Porte de Versailles. Gelukkig was er maar een halle die we moesten bezoeken en 's middags hebben we dan ook gezellig kunnen lunchen in Merci - een prachtige conceptstore in de Marais.




Zelfs bij zo'n eenvoudige lunch doe ik soms leuke ideeën op... kijk dat stokbrood is zo knap versneden en dan gepresenteerd in een glas! Super ideetje!
En simpelweg wat munttakjes in de karaf water steken... ook weer iets om te onthouden. En kijk zie,  zo leer ik altijd weer iets bij hé!

FitnessFood...!

In het kader van de actie  "Weg met de Vakantiekilos" gaan Sofie, Marie-Julie en ik naar de Fitness.


We proberen twee à drie keer per week te gaan. Onmiddellijk na ons werk. Eerst wat op de crosstrainer - twintig minuten serieus + vijf minuten cool down - en dan nog eens twintig minuten op de fiets. Lastig dat zoiets is... gelukkig hebben we een TV-scherm voor onze neus. Ik kijk de hele tijd naar Njamm. En honger dat ik dan krijg... ! Na de cardio gaan we de martelmachines te lijf. Iets voor je billen. Enorm pijnlijk de dag nadien. Dan iets voor je buik. Voel ik helemaal niks van de volgende dag. Vermoedelijk doe ik dat dus knal verkeerd... en tenslotte nog enkele oefeningen met gewichten voor onze armen. Om van die échte Madonna armen te krijgen. Hoop doet leven hé...
Thuis gekomen neem ik eerst een zalige douche en dan duik ik de keuken in. Voor iets lekker én gezond. Want je kan onmogelijk rommel eten als je zo hebt afgezien...


Mijn soepje van vandaag is echt een sportsoepje. Rode biet is de favoriete groente van de sportmensen. Vooral van de renners. Rode biet zorgt ervoor dat je bloed meer zuurstof opneemt. Dat is dus pure epo uit de natuur...
Koop wat verse rode bietjes en lekkere worteltjes... Zet je oven aan op 180°C. Snij je bieten en wortelen in gelijke stukken. Leg ze op je bakplaat en giet er wat olijfolie over.


Vergeet niet het zout en de tijm. Bak ongeveer een twintigtal minuten. Breng alles over in een kookpot en giet er een liter bouillon bij. Laat nog even wat koken en zet er dan je mixer in. Het resultaat... bloedrode soep!


Nu kun je ze onmiddellijk eten met wat koele zure room... of je legt wat meer geduld aan de dag en laat ze even goed koelen in de frigo. De soep is het allerlekkerst koud. De soep is zoet van smaak door de gecarameliseerde bietjes en wortelen dus het tegengewicht van de frisse zure room - gekruid met peper en zout - is écht noodzakelijk.


Je hoeft natuurlijk helemaal niet te gaan sporten om van deze soep te kunnen genieten... maar geef toe het is toch wel écht flink om zo te gaan sporten...




Geroosterde wortel en rode bietsoep



Ingrediënten


  • een zestal kleine rode bietjes
  • wat worteltjes
  • bouillon
  • zout
  • olijfolie
  • tijm
  • wat zure room
  • eventueel wat dille




Toveren met een potje...!

September is terug naar school maand... dus de ideale gelegenheid om de basics in de keuken nog eens op te frissen. Vandaag pakken we de vinaigrette aan. Naast mayonaise waarschijnlijk een van de bekendste koude sausen. Moeilijk is het niet en eens je de juiste verhoudingen in je hoofd heb kan je vrijelijk experimenteren...


De ideale tool voor het maken van vinaigrette is een confituurpotje. Nee, je moet geen funky dressingshakers kopen... dat is gewoonweg verloren geld. Zo'n rommel staat bij mij ook niet in de winkel... dat is pure kastvulling!
Was je potje goed uit - de evidentie zelf natuurlijk - of steek het eens mee in je afwasmachine. Ook het deksel!


De juiste verhouding voor een lekkere niet te zure vinaigrette is één tafellepel zuur - kan azijn zijn of limoen of citroen of appelsien... - een drie lepels olie. Die olie kan of mag ook vanalles zijn. Gewone slaolie of olijfolie. Gebruik je notenolie - bv voor een slaatje bij kaas - neem dan één tafellepel notenolie en twee tafellepels gewone olie. Dat is genoeg ander gaat de notensmaak je gerecht doodslaan. By the way bewaar alle noten én notenolies in je ijskast... Noten bevatten een vet dat vlug ranzig wordt. Dus Keep it Cool!
Om te starten begin je altijd eerst met het zuur. Doe de azijn in je potje. Nu voeg je het zout toe. Laat het oplossen in de azijn. Even roeren dus. Als je graag mosterd toevoegt is dit het moment. Juist voor de olie. Mosterd heb je in alle soorten en kwaliteiten. Koop een lekkere kwaliteits - één wit product is hier dus niet op zijn plaats. En proef... de ene is al straffer dan de andere! Mosterd is lekker maar is ook een bindmiddel. Het lijmt dus je sausje aan mekaar. Als laatste voeg je de olie toe. En nu het deksel op de pot en schudden maar. Géén dressingshaker kan hier tegenop...


Proef nu je saus... nee, nee niet met je vinger in de pot! Dat geeft een foute indruk. Neem om goed te proeven een slablaadje en steek het in de vinaigrette. Doe je ogen dicht en concentreer je... te zuur?  Wat meer olie dan! Te weinig smaak? Misschien wat meer zout... Ik voeg soms ook wat suiker of honing toe om de vinaigrette wat milder te maken.



Proeven moet je leren. Besteed er dan ook wat tijd aan. Ikzelf ben nog altijd volop aan het leren mensen... ooit wil ik het moment beleven dat ik na het proeven onmiddellijk kan zeggen welk ingrediënt er mist. Een beetje zoals Sergio doet... "ik mis hier een zuurtje" Ja, dromen mag hé...

Nu je basis klaar is mag je vanalles toevoegen... verse kruiden, gedroogde specerijen... it's up to you!
Ik heb nog een lekker receptje liggen voor een van de volgende weken. Maar oefen ondertussen maar even op de basis...



Basis Vinaigrette


Ingrediënten


  • 1 tafellepel zuur - ik heb een lekkere witte balsamico genomen die iets minder zuur is...
  • 3 tafellepels olie
  • zout
  • mosterd - optioneel
  • peper

What I've learned...!

Het was weer een drukke week... veel tijd om te koken heb ik ook niet gehad en dus krijgen jullie vandaag een theoretische in plaats van een praktische blogpost. Eentje dat ik al lang wou schrijven. Ikzelf heb proefondervindelijk - is dat een écht woord? - leren koken. Met vallen en opstaan dus. Ons Bomma - mijn mamma - is een super goeie kok en ik kan dus altijd op haar kennis terugvallen. Zéér gemakkelijk als je midden in een recept in de problemen geraakt... Natuurlijk heb ik - zoals iedereen - ook hier en daar wat kooklessen gevolgd. Waarbij mijn allergrootste prestatie én trots tot hiertoe een jaar Spermalie is mét diploma... Hoe ik het ooit gedaan heb gekregen weet ik niet meer! Maar ik heb al lang de indruk dat ik vroeger meer vrije tijd had dan nu... of is dat ouder worden?

 
Ik heb vandaag zes kleine maar belangrijke tips voor jullie die mijn kookprestaties alleszins ongelofelijk verbeterd hebben...







1. De lege pan eerst goed heet laten worden zonder enige vetstof in.



Een pan is een metalen oppervlak en dat moet volledig opwarmen en uitzetten door de hitte om een mooie warmteverdeling te krijgen over het hele oppervlak. Zo krijg je zelf in een metalen pan een non-stick surface. De gemiddelde tijd hiervoor is ongeveer twee minuten op volle kracht.
En dan pas je olie erin en de temperatuur onder de pan met een derde verminderen. Geloof het of niet... het is een wereld van verschil!





2. De pan niet overbevolken.

 
Ligt je pan té vol dan kookt alles in de plaats van bakken en krijg je nooit een mooi bruin korstje aan je vlees of vis. Is je pan te leeg en zijn er open plekken dan zal ze daar oververhitten en dus aanbranden. Neem dus een pan die juist gepast is. Uit ondervinding in de winkel weet ik dat 24 cm en 28 cm de beste maten zijn.





3. Zorg dat je ingredïenten op kamertemperatuur zijn.



Als je thuiskomt, neem dan eerst en vooral je vlees/vis uit de frigo voor je je jas uit doet... Een half uur is het minimum.
Ook voor mayonaise is het énorm belangrijk dat je ei tijdig uit de ijskast komt. Moest je het toch vergeten hebben, leg je ei dan even in een badje warm water. Snij koude boter in kleine blokjes voor je ze aan je saus toevoegt.
En warm je melk desnoods even in de microgolf zodat de koude eruit is.





4. Kook je pasta in héél veel snel kokend water.



Nee, je moet geen olie in het water doen. Zorg voor wat ze noemen een roaring boil... dat zijn dus veel dikke bellen. Spaar ook altijd wat kookwater van je pasta om achteraf je saus een romige structuur te geven zonder de extra calorïen van échte room.





5. Laat gebakken vlees een tijdje rusten voor je het aansnijdt of serveert.



Een steak die uit de pan komt is in stresstoestand. Volledig opgespannen - het zijn tenslottte spieren die je bakt! Laat ze dus even ontspannen... en je vlees zal véél malser zijn. Heb je schrik dat het te koud wordt plooi er dan losjes wat zilverpapier over.





6. Zout - Maldon - en kruiden vanaf het begin toevoegen.


Niet wachten met zouten of kruiden tot op het einde. Het zout en de kruiden moet de tijd krijgen om hun werk te doen. Dep je vlees droog en doe er onmiddellijk zout en/of peper over voor het de pan in gaat. Bijkruiden kan je op het einde nog altijd doen.



Grote keukengeheimen zijn het niet maar als je ze consequent toepast heb je gewoon veel lekkerder eten... da's toch mijn ervaring!

Hebben jullie ook nog tips voor mij? Laat horen hé...

Maandag gaan al de frisco stokjes op de post!