Super gemakkelijk zomerslaatje...

Heerlijk hé mensen dat weer... ik voel me gelijk een ander mens! Nu kunnen we eindelijk onze zomerkleedjes dragen zónder pulletje en tot 's avonds laat op het terras zitten. Veel koken is er bij mij deze dagen niet bij. Ik maak nu hoofdzakelijk koud eten. Van Koen weet ik nooit wanneer hij juist gaat thuiskomen dus zo'n slaatje is ideaal. Ik trek er plastic wrap over en zwier het in de ijskast tot hij thuiskomt.






Vandaag een variatie op tomaat mozarella... maar zéker zo lekker. In plaats van tomaten neem je rijpe perzikken. Koop alleen rijpe, lekker ruikende perzikken en niet van die harde tennisballen anders gaat je slaatje een regelrechte ramp zijn. Leg je perzikken ook niet in de ijskast als je thuiskomt maar op een platte schaal zodat ze niet op mekaar liggen. Ik heb vandaag van die platte, Franse perzikken gevonden...
Begin zoals gewoonlijk met wat malse salade en leg daar je in stukken gesneden perzikken op. Je kan er eventueel het vel van af doen - zoals bij tomaten, schrikken in kokend water - maar dat is écht niet nodig als ze goed rijp zijn.







Haal wat Parma of een andere gedroogde ham bij je beenhouwer en schik die rond de schijjfjes perzik op de sla. Leg dan een dikke bol échte buffalo mozzarella midden in het bord en overgiet met je allerbeste olijfolie.






Kruid af met Maldonzout - ook op de perzikken! - en een draai van je pepermolen.
Et voilà, weer een slaatje om in je repertoire op te nemen!





Perzikken met parmaham en mozarella




Ingredïenten


  • enkele rijpe perzikken
  • een paar zakjes mozarella
  • parmaham of andere gedroogde ham
  • wat salade
  • pignons des pins
  • Maldonzout
  • peper
  • olijfolie

Vakantie in zicht...!

De kindjes mogen bijna hun boekentasjes aan de haak hangen want nog één week en de grote vakantie begint! Alhoewel mijn kindjes (33 en 31 jaar) al lang géén grote vakantie meer hebben, blijft bij mij de vakantie beginnen op 1 juli. Of ik dan wel of niet moet werken doet er eigenlijk niet toe... de sfeer is sowieso gezet.




Ik weet niet hoe het me jullie plannen zit maar wij hebben een druk programma deze zomer. Volgende week krijg ik alvast een dagje vrij om van mijn verjaardag te genieten én dan heb ik enkele dagen om vlug, vlug de jaarlijkse grote kuis te doen voor we vertrekken naar Londen.




Yes, we'll go British this time! We hebben een loft(je) gevonden in Covent Garden en vandaaruit ga ik dan op verkenning. Boroughmarket en het fooddepartment van Harrod's staan natuurlijk op mijn verlanglijst.




Ik hoop ook Koen zo ver te krijgen om met mij naar Ottolenghi te gaan eten. Een must als je in Londen bent hé...
Dan komen we terug naar Kortrijk om enkele dagen te werken voor we met ons tweetjes naar Parijs vertrekken. Deze keer niet naar de Rue de Surène of de Place des Vosges maar naar de andere kant van de Seine in Saint-Germain des Prés. Kunnen we weer eens een andere buurt verkennen...




En hélemaal op het einde van de vakantie gaan we even met de kinderen naar Lyon. De stad van Bocuse en de traboules.




En dan... ja, dan nemen we - hopelijk goed uitgerust - de draad weer op thuis in Kortrijk!

Caviar...

Soms moet je gewoonweg je ijskast opruimen en de sukkelaars die vergeten in de groentenschuif liggen nog even een mooi moment geven...
Zo lagen er vandaag nog enkele courgettes - er was een vaag plan om deze week courgetti te maken - een halve zak spinazieblaadjes en nog enkele schattige aubergines - overshot van de vorige Mezze workshop. De courgettes heb ik gewoonweg de thermomix ingesmeten met wat kippenbouillon en toen ze eenmaal gaar waren geblend met de verse spinazieblaadjes. Het halve potje zure room - restje van het weekend - is er ook ingevlogen en dus staat er nu een romig Popeyesoepje in mijn frigo!



Ik was eigenlijk van plan om de kleine aubergines te roosteren in de oven met Ras-el-Hanout. Maar vanmiddag sprak me dat voor geen meter aan. Dus terwijl ik de logeerkamer/rommelkamer terug naar een minimalistische setting bracht, stonden mijn aubergines - ingesmeerd met olijfolie en met de nodige gaten ingeprikt - gewoonweg op zijn geheel in de oven. Na een goeie dertig minuten waren ze super zacht geroosterd en klaar om te veranderen in een homemade caviar d'aubergine.






Very, very simpel... Je lepelt het vruchtvlees uit de geroosterde aubergines en dan heb ik het gewoonweg gemixed met wat lekkere olijfolie, Maldon zout en wat peper.








Om het écht op smaak te brengen heb ik er nog wat fris citroensap aan toegevoegd, et voilà... mijn homemade caviar d'aubergine!






Da's voor vanavond met Koen bij ons zomers glaasje rosé.
Voor diegene die zelfs dit teveel vinden... er is wel degelijk een shortcut.






Delhaize heeft een zàlige caviar d'aubergine die ik bijna de hele zomer op voorraad heb staan om in één, twee drie super gezellig te kunnen aperitieven...





Homemade caviar d'aubergine



Ingredïenten


  • enkele aubergines
  • Maldonzout
  • peper
  • wat citroensap
  • een lekker olijfolie

We run Paris...

Sofie is sinds eind vorig jaar in de voetstappen van haar vader getreden en loopt nu ook minstens drie keer per week. Ze loopt écht goed en zonder veel moeite. Soms loopt ze met Koen maar meestal met de vriendinnen - nog zo leuk om onder de baan bij te kletsen... En je weet hoe dat gaat met die lopers, op een bepaald moment moet er een wedstrijd gelopen worden. Normale mensen beginnen dan ergens een lokaal wedstrijdje te lopen maar ons Sofie die zag het direct groot.



Naar Parijs zouden de meisjes gaan, naar de Nike Ladiesrun! Allemaal goed en wel natuurlijk maar die wedstrijd begon al om negen uur en iedereen moest daar zijn om T-shirt en nummer op te halen om halfacht.
En wie denk je dat er gisteren om vier uur is opgestaan om Sofie en twee vriendinnen naar Parijs te brengen? Juist, ja, Koen en ik! Natuurlijk gaan we graag naar Parijs... maar man zó vroeg! Dat was na een drukke zaterdag in de winkel wél een hele opgave!




Maar al bij al was het voor de meisjes een topervaring en ik moet zeggen het had wel iets al die duizende meisjes en vrouwen in die koraalroze T-shirts die door de straten van Parijs liepen... je krijgt zowaar zin om mee te lopen!
Nadat we de ladies bij hun hotel gedropt hadden - zij bleven nog een nachtje om na te genieten - zijn Koen en ik lekker gaan wandelen in het mooie weer.




Parijs zat tjokvol volk. Waarschijnlijk nog een deel mensen die van Roland Garros kwamen en dan was er ook nog een soort - socialistische? - fiesthappening... Ik had het gevoel dat half Frankrijk in de hoofdstad zat!




De voorbije week hoorde ik op de radio dat de Pont des Arts - je weet wel die brug van de slotjes - onderhanden was genomen. Alle slotjes op de brug werden verwijderd omdat er gevaar voor instorting bestond.




Begrijpelijk natuurlijk met al die extra kilo's metaal maar toch héél spijtig!
We zijn dat even met eigen ogen van dicht gaan bekijken en eerlijk waar het is nu maar een triestig zicht. Ze hebben platen met cartoons tegen de relingen geslagen - waarschijnlijk een voorlopige oplossing - maar mooi is anders!





Vandaag was ook een verschrikkelijk drukke dag hier thuis - veel oprommelen en veel boodschappen doen - en dus iets leuks koken voor de blog is er bij in geschoten. Maar ik zal jullie een leuk filmpje van YouTube cadeau doen. Eentje van mijn favoriet Yotam Ottolenghi... ik heb al zijn boeken en zijn laatste boek Plenty More vind ik écht een fantastisch boek.




Het gaat alleen over groenten en op welke verschillende manieren je ze kunt bereiden. Zeer origineel van uitgangspunt en de foto's zijn om van te smullen!




Als je een boek van hem wil kopen, neem dan dat... het is écht buitengewoon goed.

Het filmpje is over het slaatje van tomaten met pomegranaatpitjes. Ik heb het al héél dikwijls klaargemaakt als voorgerecht en ik doe er dan nog wat lekkere buffelmozarella bij om het wat voedzamer te maken.



 


Als je niet weet wat pomegranate molasse is dat is gewoonweg ingekookt pomegranaatsap. Je moet dat niet zelf maken, je kan dat gewoon kopen bij de Turkse winkels. Rahman in Kortrijk dus!

Volgende week krijgen jullie écht een uitgewerkt recept van mij maar deze week zat het er niet meer in!

What I eat in a day...

Gisterenavond heb ik - voor de tweede keer, de eerste keer in slaap gevallen! - naar de documentaire op Canvas gekeken "Men who made us fat".  Je kan ze nog tot vrijdag bekijken op net gemist. En als je gezondheid en die van je kinderen je lief is, raad ik je ten stelligste aan om te kijken.

Ik lees al meer dan een jaar alles wat ik kan vinden over processed food en de gevolgen ervan op onze gezondheid. En, het is verschrikkelijk wat er sinds de jaren '70 gebeurd is met ons eten.  En eigenlijk is het allemaal de schuld van enkele mannen in de Amerika. Om grof geld te verdienen is er met de gezondheid van de héle wereldbevolking gespeeld.




Vet is in het verdom hoekje gezet en suiker - nee, nog slechter cornsyrup - is in de plaats gekomen.
Voedsel is sinds de jaren '70 meer en meer "gemaakt" in fabrieken en minder en minder op gewone boerderijen met landerijen en een veestapel geproduceerd. En met dat "processed food" dat niet anders dan slechte vetten - gehydrogeneerd staat er dan op het pakje - en maissiroop bevat, maken ze de mensen verslaafd en obees. Ze zoeken de exacte hoeveelheid - hét blisspoint - die maakt dat je niet kunt stoppen met eten. Het moment dat je dat beseft, gaan je ogen open en ga je héél anders om met voedsel.


Je kiest dan bewust voor écht, herkenbaar eten dat je zelf klaarmaakt en waar je lekkere olijfolie of échte boter aan toevoegt. Je koopt je groenten bij een groenteboer, op de markt of in het warenhuis - maar dan bij de versafdeling. Vlees, vis en kaas koop je onbewerkt en je maakt thuis je eigen saus zónder additieven mét echte room...




Hier - op Rue de Surène - wil ik jullie gewoon laten zien hoe lekker én simpel zelf klaargemaakt eten is. Geen hoogstandjes maar gewoonweg super lekker eten waar we allemaal gezond van blijven...
Sorry dat ik zo doordraaf maar ik vind het gewoonweg verschrikkelijk wat er al veertig jaar aan de gang is. We moeten - wij allemaal - reageren en weer aan onze kookpot gaan staan. Gedaan met die rommel uit de fabrieken!




Eigenlijk is gezond eten héél gemakkelijk en moeten we het niet ver gaan zoeken... wij doen hier thuis aan "gematigde Low Carb" dat wil dus zeggen we proberen de koolhydraten te beperken en eten veel verse groenten en lekker vlees, vis en ook kaas en yoghourt. Ik koop altijd volle yoghurt en gewone kaas - we zijn hier zot van de Flandrien! - en ik bak met échte boter en lekkere olijfolie. Sausjes maak ik meestal met zure room omdat ik dat zo lekker vind. Brood eten we niet te veel maar als we er eten koop ik dat bij échte bakkers die zelf, bepalen wat ze in hun brood steken. Bij ons in Kortrijk heb je een héle goeie bakkers. Decruyenaere op de Graanmarkt - kan het een beter adres zijn voor een bakker? - bakt superlekker spelt, lijnzaad, volkoren... en de bediening is ook top!





Ik kan nu eenmaal 's morgens niet zonder een lekker boterhammeke met kaas en koffie!






En 's middags neem ik meestal yoghurt met bessen en zaden mee naar de winkel. Gemakkelijk en lekker!




's Avonds kook ik dan iets lekkers voor ons twee. Patatjes zijn er niet meer elke dag bij, ik zie ze nu als een van de vele soorten groenten en niet als een vast item op het menu. Dus af en toe eens patatje - zeker als het nieuwe patatjes zijn... - moet kunnen.




Als dessert eet Koen meestal een stuk pure chocolade en ik drink 's avonds nog graag een groene thee met als snoepje twee dikke dadels.





En eigenlijk blijven we allebei mooi op ons gewicht en zijn onze bloeduitslagen beter dan ooit!
Eet en drink het allerbeste maar geniet mét mate!