De taart van Tante Maria...

Soms gebeuren er toch rare dingen met recepten... Ooit in een ver verleden - toen mijn kindjes nog klein waren - kwam Marie-Rose elke dag op Bruno en Sofie passen terwijl ik aan het werk was.
Marie-Rose was een flinke madame met héél veel energie en deed dus ook nog eens een ferme brok van mijn huishouden. De was, de plas en ook koken kon ze voortreffelijk. En af en toe - als ze héél goedgezind was - kwam er een lekkere taart uit haar handen. Die taarten van Marie-Rose hadden meestal een gemakkelijke en simpele receptuur. Je kent dat wel hé... zoveel lepels van dit en zoveel lepels van dat!
Het recept ging uiteindelijk onze hele familie door tot zelfs in Mol waar al mijn tantes en nonkels - nog altijd trouwens - wonen.
Deze maand was Charlotte - de vriendin van onze Bruno - jarig. En Bruno wou als verrassing zélf een taartje bakken voor zijn Charlotte.





Het moest wel iets eenvoudig zijn dat hij héél makkelijk uit zijn mouw zou kunnen schudden. En toen dacht ik opeens terug aan de taart van Marie-Rose. En alhoewel ik schriftjes vol recepten heb, was het taartenrecept nergens meer te bekennen... En wat doe je dan, ja, naar je moeder bellen! Na wat zoek en speurwerk langs Bomma's kant is het recept dus weer opgedoken in Mol maar nu wel met een héle nieuwe naam... de taart van Tante Maria!





Bruno gaat niet over een nacht ijs - én zeker niet als het zijn Charlotte betreft - en bakte dus twee taarten. Een met gewone eetlepels en een met echte maatlepels...
Besluit : gebruik je gewone lepels en laat de maatlepels voor wat ze zijn!





Neem een taartvorm en boter die goed in. Bestuif eventueel met wat bloem. Snij 2 Jonagold appels in blokjes en meng met 6 eetlepels zelfrijzende bloem, 4 soeplepels griessuiker, 5 soeplepels melk, 4 soeplepels olie en één volledig ei. Giet in je vorm en zet in een voorverwarmde oven van 180°C.
Laat 15 minuten bakken.





Meng ondertussen 75 gram gesmolten boter met 3 lepels suiker en een losgeklopt ei. Haal de taart uit de oven en giet het mengsel erover. Laat ze nog een kwartiertje verder bakken. Haal ze uit de oven, laat ze afkoelen en zet een pot koffie en laat er geen gras over groeien. Val aan!





Appeltaart van Tante Maria uit Mol


Ingredïenten


  • 6 soeplepels zelfrijzende bloem
  • 4 soeplepels suiker
  • 5 soeplepels melk
  • 4 soeplepels olie
  • 1 volledig ei
  • 2 jonagolds
voor het suikerlaagje...

  • 75 gram gesmolten boter - géén idee waarom we hier op grammen overschakelen en de lepels links laten liggen...
  • 3 soeplepels suiker
  • 1 losgeklopt ei

kaffee RENÉE...

De laatste tijd krijgen wij op en rond ons Vandalepleintje de ene horecazaak na de andere bij... zàlig gewoonweg! Allemaal jonge, hippe mensen met een eigen concept en een leuke insteek. Omdat ik zelf ongelofelijk trots ben op mijn stad en haar creatieve inwoners moet ik er hier gewoonweg even over bloggen!





Kaffee RENÉE is al even een vertrouwde achterbuur - in de Lange Steenstraat - waar Sofie en ik graag een Latte gaan halen om onze namiddagdip te omzeilen. Een koffiehuis gecombineerd met een Leonidaswinkel. Leuk, maar best druk op sommige momenten...






Nu hebben ze onlangs de pralinewinkel naar de hoek van de Grijze Zustersstraat gebracht en het koffiehuis een nieuwe look gegeven.






En het brein hierachter was niemand minder dan mijn ex-buurman Thomas Nachtergaele. Ik ben dus best wel trots op zijn realisatie!






De koffie, taartjes en chocolade zijn nog even lekker als van tevoren maar in zo'n toffe locatie smaakt alles nog véél beter...






Je kan er van 's morgens - ze hebben zàlige ontbijtjes - tot laat in de namiddag terecht. En vanaf het weer het toelaat kan je gezellig op het terras mensjes kijken!




Zelfs het uiltje - logo van het kaffee - heeft een make-over gekregen...


Kaffee RENÉE
Lange Steenstraat 32
Kortrijk



Slaatje met medjool dadels en schapenkaas.



Vandaag had ik een journaliste op bezoek van de Krant van Westvlaanderen. Jozefien belde me enkele weken geleden om te vragen of ik iets wou koken voor haar kookrubriek in de krant. Na wat babbelen besloten we dat ze bij mij op een van mijn vrije maandagen zou komen lunchen. Jozefien wilde een super gemakkelijk gerechtje want dat is wat haar lezers het liefst willen... maar van de andere kant mocht het ook wel weer een tikkeltje origineel zijn. Ik heb er dan maar onze Ottolenghi bijgehaald. Die man stelt me - bijna - nooit teleur.




Begin met wat knapperige gemengde sla en geef die blaadjes dan een lichte massage met een lekkere olijfolie. Haal je Maldonzout boven en strooi er wat zoutkorrels over. Néé, geen azijn of citroensap! Je sla wordt er immers binnen de kortste keren slap van...
Kruimel dan wat fetakaas over de blaadjes. Als het een echt lunchgerechtje wordt moet je niet zuinig zijn en goed wat kaas gebruiken. En nu komt het lekkerste deel van de sla... de Medjool dadels! Vergis je niet en koop niet die plastiekerige nepdadels. Ga voor the real thing! Bij ons in Kortrijk kan je ze vinden bij Rachman in de Zwevegemstraat en bij Vandererven in de Doorniksewijk. Haal de pitten eruit en verdeel ze in vier. Verdeel over het gerecht.
Afwerken doe je in Ottolenghi stijl met gehakte amandelen even opgebakken in wat verse boter met wat zout. Ze moeten goudbruin, knapperig en zoutig zijn.  Als allerlaatste stap hak je nog wat verse dille en platte peterselie fijn en strooi die dan rijkelijk over je mooie salade.




Jozefien en ik hebben de hele middag zitten tateren over bloggen, you tube, trouwkleren en leuke mannen. Ik heb geen idee wat er in de krant zal komen maar één ding is zeker... het was een héle leuke lunch!





Ingredïenten

  • verse dikke Medjool dadels
  • gemende salade met rucola
  • olijfolie
  • Maldonzout
  • fetakaas of een andere harde, scherpe kaas
  • verse munt en of dille
  • amandelnoten



Veertig dagen... zonder vlees!

Vandaag heb ik de hele voormiddag mails verstuurd naar alle mensen die graag een workshop willen volgen bij Rue de Surène thuis...intens dus.  En dan moest ik nog al de boodschappen doen want onze frigo was na een hele week eten wééral leeg. Buiten waaide en regende het ononderbroken en eigenlijk was het geen weer om een hond door te jagen. Maar als je maar één vrije dag op een week hebt kan het weer je eigenlijk geen moer schelen. Ik wou eigenlijk vooral iets leuks doen. Zoals even naar Parijs gaan. Dat leek me zàlig. Maar een namiddag is daar nu juist een beetje te kort voor... dus werd het Rijsel!




En mensen, het was héérlijk! Ik ben eerst en vooral een leuk boek gaan kopen in Le Fûret du Nord en ging dan even de laaste démarcations opzoeken. Om vier uur in de namiddag genoot ik van een late lunch in Le Pain Quotidien. Ik zit daar graag aan de grote tafel met een lekkere hap en een boek.





Ondertussen kreeg ik een berichtje van Koen of ik het zag zitten om te bloggen over "40 dagen zonder vlees". Het stadsbestuur en het OCMW van Kortrijk doen mee en ook vele medewerkers engageren zich om zoveel mogelijk dagen vis- en vleesloos te eten tussen 10 februari en 26 maart. Nu is dat tegenwoordig geen straf meer om zonder vis of vlees te eten. Er is eindeloos veel keus. En natuurlijk wil ik hier wel een woordje over schrijven om mijn blog.




Wij eten héél graag een dikke biefstuk af en toe - dry aged bij voorkeur - of een lekker stukje kip bij tijd en wijle maar ook groenten krijgen een prominente rol ten huize Byttebier. De meeste mensen zijn al lang afgestapt van de Heilige Drie Eenheid - patatten, vlees en groenten. De verlichte geesten beseffen dat je overal je eiwitten kan halen, ook in groenten en granen.
Vorig jaar en ook nog deze januarimaand heb ik workshops gegeven over lekkere groentengerechten in Ottolenghi style. Yotam Ottolenghi is een Britse chef van Joodse origine, die kan toveren met groeten. Hij schreef er al 5 boeken over. En écht waar iedereen, is daar onverdeeld enthousiast over...




Plenty more is hét kookboek dat je moet aanschaffen als je van groente de ster van je bord wil maken.
Laat die saaie vleesvervangers staan en ga voor de schitterende groenten en granen. Je mist géén seconde vlees of vis...
Toen ik vanavond Koen ging afhalen aan het stadhuis vroeg ik hem wat hij wilde eten... pasta met pesto en brocoli of een steak caprese met cambozala en kerstomaten. En wat denk je dat hij zei?
Steak natuurlijk! En dat wil meedoen aan veertig dagen zónder vlees...

Willen jullie ook een workshop volgen bij Rue de Surène thuis? Mail dan even naar lieve@byttebier.net voor het voorjaarsprogramma.

Willen jullie alles weten over 40 dagen zónder vlees volg dan deze link