Cookery Classes...!

Gisteren Allerheiligen gevierd... of mag je dat niet écht vieren? Wij hebben er alleszins een leuke dag van gemaakt.

 

's Morgens ben ik met Bomma naar de markt in Rijsel gereden - John had een drukke middag in zijn restaurant en kon dus niet mee. Ik wou absoluut terug naar de markt om rillettes in te slaan voor de kookles van deze week woensdag. Rillettes d'oie - om je vingers bij af te likken én zalig als aperitief!
We hebben een druk najaar in huize Byttebier met al de kooklessen van Rue de Surène én de workshops van MsAprilfisch! Druk maar leuk... want je leert de mensen heel wat beter kennen als ze zo bij je thuis op bezoek komen.

Vorig jaar werkte ik samen met Stefanie Coorevits maar omdat onze Stef nu een échte TVster aan het worden is, heeft ze natuurlijk wel wat anders aan haar oren.
Ik ben dus alleen van start gegaan met Cookery Classes en omdat mijn Koen dan op zo'n avond probeert tijdig thuis te zijn om nog even een handje toe te steken lukt dat best.

Deze herfst waren er drie thema's : Ottolenghi, Pan Sauces en Easy Fall Supper.
Ottolenghi is gemakkelijk en leuk om te doen. Het is de Midden Oosterse keuken die veel met groenten en kruiden werkt. Alhoewel niet écht veggie maken we die avond wel alleen groentegerechten klaar en eten we die dan samen op in Mezze stijl. Dat wil eigenlijk gewoonweg zeggen dat we alle schalen tesamen zetten en dat iedereen neemt wat hij graag eet... zo simpel is dat.

Het leuke is dat je leert werken met kruiden die niet zo voor de hand liggen zoals bv. za'atar en sumac én de groenten eens een keertje de ereplaats krijgen.

Pan Sauces is een intense workshop waar je écht je aandacht moet bij houden. Je leert die avond de techniek aan om met de aanbaksels in je pan een heerlijke saus te maken. Het is een techniek die wanneer je hem eenmaal onder de knie hebt, zorgt dat je tientallen sausjes zomaar uit je mouw kan schudden. Hier houden we de groep klein - maximum zes deelnemers - want ik wil jullie allemaal op de voet volgen om een maximum aan resultaat te boeken!

Easy Fall Supper is wat het zegt, een super simpel dinertje om nu mee te scoren. Lekkere receptjes met ingredïenten van het moment maar met weinig werk aan. Ideaal dus voor mensen met veel goesting om volk te vragen en die er ook zelf een leuke én stressvrije avond van willen maken.
De kooklessen zijn allemaal volzet maar als jullie graag weten wat ik volgend jaar in februari ga doen, stuur me dan een mailtje - lieve@byttebier.net - en ik hou jullie dan op de hoogte van mijn plannen...!

At home bij Rue de Surène

Het is zover... jullie kunnen bij mij thuis komen koken! Zoiets in de zin van my home is your home maar dan my kitchen is your kitchen...!

Samen met Stephanie - ja, dé Stephanie van de Hobbykok en het boek Love Cooking - kunnen jullie op woensdagavond 11 juni Mezze komen maken. Stephanie is hier dan de chef en zal jullie introduceren in de wondere wereld van de Mezze.

We beginnen om zeven uur en hopen jullie enkele uurtjes te kunnen boeien. Meebrengen moet je niets alleen je goesting om er iets tofs van te maken.
Omdat we graag hebben dat jullie er tenvolle van kunnen genieten houden we de hoop klein en kunnen er maximum acht mensen inschrijven. Ondertussen zijn beide workshops volzet!
Voor meer info mail je best naar mij in de winkel lieve@byttebier.com en dan geven we alles door wat je moet weten. De workshop kost € 45,00 per persoon. Door het grote succes zullen we in het najaar nogmaals workshops voorzien!

Ik ga hier niet  vertellen wat Stephanie van plan is maar... origineel is het zeker en vast!
Voor de liefhebbers, Stephanie brengt haar boek mee en je kan dat dan - eventueel - aanschaffen aan een voordeelprijsje én laten signeren door de auteur!

En, sorry écht sorry dat er vandaag geen receptje is maar ik heb het zo druk de laatste tijd... maar ik beloof het er is beterschap op komst. Binnenkort krijgen jullie weer drie blopgposts per week!

Pastamaking in Tuscany...

Mag ik jullie voorstellen... Michele. Mijn hoogst persoonlijke Chef - voor halve dag toch. Jong, bereisd - enkele maanden China, een jaar Australië... - en opgeleid in een Italiaanse Culinary School in Firenze.

Ik heb dan ook veel meer geleerd dan de recepten van enkele Italiaanse gerechten. Michele heeft me legendes en historische faits divers over de stad verteld. Ook de Italiaanse culinaire tradities en het verschil tussen Frans en Italiaans geschoolde Chefs hebben we uitgebreid besproken. En al babbelend en kokend heb ik enkele van zijn keukentechnieken kunnen oppikken.
Volgens Michele eet je in Italië het allerbeste bij je Nonna - je grootmoeder en niet in restaurants in tegenstelling tot in veel andere landen - hij bedoelt volgens mij dan vooral Frankrijk.
Australiërs assembleren en koken niet. Koken is beginnen van scratch met de producten van het land en de streek en die langzaam en zorgzaam - nadruk op langzaam - klaarmaken. De meeste mensen koken veel te haastig volgens Michele. Ze nemen geen tijd om de smaak in een gerecht te laten evolueren... ik heb gezien wat hij bedoelde wanneer we samen de uienconfituur maakten.

Hoewel we de snelle versie gemaakt hebben - die je minder lang kunt bewaren - hebben de uien bijna de hele voormiddag opgestaan. Hij heeft iedere keer als ze dreigden droog te koken er wat water bijgedaan. Water bijvoegen om de tijd te rekken, dat heb ik gisteren écht bijgeleerd. Iets wat je nooit in een geen enkel receptenboek kunt lezen... maar wel super efficiënt om meer smaak in je gerecht te krijgen.
Het recept van de uienconfituur krijgen jullie later... ik heb een volledige Pecorini kaas gekocht om mee naar Kortrijk te nemen en zal dus thuis de uienconfituur opnieuw klaar maken.

Nu laat ik jullie genieten van het pasta maken met Michele...

We hebben 1kg bloem en 10 eieren gebruikt. Basisrecept voor verse pasta 100 gram bloem op één ei. En een pinch of salt niet voor de smaak maar voornamelijk voor de elasticiteit... dixit Michele

 Véél eierschelpen dus...

Dan gezellig samen kneden... ongeveer een twintigtal minuten. Dan een half uur in de frigo. Vergeet zeker niet er folie rond te draaien want de pasta mag niet in contact komen met de lucht...

Dan opnieuw even kneden en plat drukken om door de machine te gaan. De pasta wordt inderdaad veel fluweliger van textuur door zijn verblijf in de ijskast.

Dan enkele keren door de machine draaien om de lap dunner te maken. Michele zweert bij stand 3,5....

Hij maakt voor een deel grote lappen die hij dan later op het moment van het koken versnijdt. De truc is veel bloem tussen de verschilllende lagen zodat ze zeker niet aan mekaar plakken.

En de rest wordt linguini. Om voldoende te bloemen legt hij een hoopje bloem voor de machine en dopt de hele tijd de sliert pasta in de bloem. Dan afsnijden en en op het vel bakpapier leggen. Niks drogen op een droogrekje... dat doen ze hier niet!

Thuis eten de meeste Italianen gedroogde pasta - gemaakt zonder eieren - enkel met zon- en feestdagen wordt er verse pasta gemaakt in het gemiddelde Italiaanse gezin. Maar pasta eten doen ze wel elke dag. Normaal is de portie 100 gram per persoon maar Michele beweert er altijd 250 gram te eten. Ja, wat wil je, die jongen is pas 30 en dus nog in de groei...

Natuurlijk hebben we meer dan uienconfituur en verse pasta gemaakt... ik geef jullie de recepten allemaal door maar ik wil het thuis eerst opnieuw proberen.

• Kippenlevermousse voor op de crostini
• Pollo alla cacciatoria - kip op de wijze van de jager 
• Tarta della Nonna

Ondanks zijn Ipad en Iphone - Michele is een jongen van onze tijd - haalde Michele voor hij begon te koken zijn schriftje uit zijn tas.

 
Het was voornamelijk in zijn mamma's handschrift en hier en daar heeft hij er filosofische quotes tussen geschreven... I love that guy!

Kookles in Toscane...

Vandaag was het zover... ik zou eindelijk leren pasta en tarta della nonna maken zoals de Italianen!

 
Maar het lot heeft het anders beschikt. Niks te koken vandaag. De kok is gebeten door zijn eigen hond. Voilà... dat moet ik weer tegenkomen. Maanden op voorhand boek ik die les, weken kijk ik er naar uit en op het moment suprême laat die kok zich bijten door zijn hond!
Gelukkig hebben ze hier spare cooks en morgen mag ik terug gaan en krijg ik zelfs privéles! Ik heb de kok helemaal ter mijner beschikking. Dat is zoiets als een upgrade van economy naar business...
Dus die hond wat nog zo slecht niet, ik moet dat beest uiteindelijk nog dankbaar zijn ook!

Nu op het terrein van Casa Bella kan je genieten van de morgen tot de avond dus zo'n probleem was mijn vrije dag ook weer niet. Ik heb me geïnstalleerd onder een olijfboom met mijn Ipad - leve de Wifi - en heb een Cookery Course online gevolgd. En vanmiddag hebben we een lekker lunch gekregen aan het zwembad.

Ik vind die Toscaanse bonensla met veel look en venkel super lekker. Koen heeft een stukje taart genomen... worteltaart!

Hij kon het amper geloven dat wortels zo lekker kunnen zijn. In afwachting van de kookles blogpost laat ik jullie genieten van wat sfeerbeelden van Casa Bella.

Onze kamer zit daar in het hokje onder de klimop... en we ontbijten elke morgen voor het huis.

Een van de vele leuke terrasje om van het uitzicht te genieten...

Mijn blogtafel with a view...  zalig hé, wat zal ik dat volgende week missen...!

Oh, ja en terwijl ik toch in het restaurant was, heb ik dan maar even wat Foodshopping gedaan ter compensatie van de gemiste kookles...

Gnocchi...

Dit weekend heb ik voor de eerste maal gnocchi gemaakt... in de keuken bij Asa. Een kwiek Duits manneke leerde ons de fijne kneepjes.

Het is eigenlijk een super eenvoudig recept. Neem enkele gekookte aardappelen. Ze mogen warm of koud zijn. Liefst in de oven in de schil gegaard omdat ze dan het minste vocht bevatten. Doe ze door een pureepers of draai ze door een passe-vite.

Doe er dan griesmeel en bloem bij. Voel voortdurend aan het deeg want het mag absoluut niet vochtig meer zijn.

Er is dus geen vaste hoeveelheid griesmeel of bloem... je moet het zelf zo'n beetje uitzoeken. Eenmaal het juiste evenwicht bereikt mag je het deeg enkele minuten kneden zoals een brood.

Rol er dan een lange worst. Snij die in kussentjes en rol die kussentjes tot bolletjes. Iets groter dan een soepballeke.

En dan duw je dat bolletje een beetje plat op de tanden van een vork. Keer het met een vlotte beweging om en rol het van de vork. Et voilà... een gnocchi!
Na enkel stuntelige pogingen had ik de trek mee. Heerlijk om zo'n ding zelf te kunnen maken. Dat alleen was al de moeite om al die kilometers te rijden...
Onze kok had alvast een pot kokend water klaar staan om de gnocchi te koken. Voor je ze allemaal begint te draaien moet je de allereerste gnocchi even in het kokend water smijten om te zien of hij het houdt.

Als de gnocchi barst of uiteenvalt is hij te vochtig en moet er nog wat extra griesmeel en/of bloem bij het deeg gekneed worden. De gnocchi zijn klaar als ze komen boven drijven. Afwerken kun je ze met een lekker sausje of gewoon bakken in de pan in wat olijfolie zoals we bij Asa hebben gedaan.

Ik ga sowieso de gnocchi thuis zelf maken en dan zal ik jullie het recept zo exact mogelijk door geven... afgesproken?

Wonderful Natasha...!

Donderdagavond ben ik kookles gaan volgen bij Natasha Rose. In de Wuwei. Waar anders, want Natasha kookt super gezond en vegetarisch...

En dat past perfect in het plaatje van onze Wuwei Wellness te Kortrijk. De titel klonk alleszins héél veelbelovend : "Slank en Sexy Kookworkshop - Winterkoken vol Energie"

Wie wil dat niet? Om zeven uur stapte ik dan ook vol verwachting de keuken van Wuwei binnen. De tafel zat vol babbelende madammekes waaronder ik onmiddellijk enkele bekende gezichten spotte.

 
Natasha - jong en bruisend - stak onmiddellijk van wal met haar uitleg. Ze is zelf het levende bewijs dat je dankzij een gezonde keuken slank en gezond blijft. We kregen allemaal een mooie brochure vol uitleg over gezonde voeding en met een elftal recepten.

 
De bedoeling van de avond was dat we zelf aan het koken zouden gaan onder de leiding van onze Natasha. Natuurlijk had ik de mail weer niet goed gelezen en stond ik daar dus zonder schort, plank en mes. En dat voor iemand die hele dagen niet anders doet dan kookgerief verkopen... !
De kookles interesseerde me omdat ik hou van groenten.  En wij eten ook niet elke dag vlees of vis maar toch ben ik niet echt thuis in de vegetarische keuken. Ik ken wel heel wat producten maar ik gebruik ze weinig. Zo heb ik bv nog nooit rijstroom gebruikt. Wel bak ik af en toe met Ghee omdat dat eigenlijk gewoon de Indische versie van onze geklaarde boter is. Ghee vind je zeer gemakkelijk in de biowinkels.

Natasha bakt ook graag met kokosvet - dat kan ook een veel hogere temperatuur aan dan olijfolie. Ga ik ook eens proberen. Wat ik de hele avond wel gemist heb is mijn geliefde Maldonzout. Ik heb het met Herbamare moeten doen... Twee per twee hebben we al de receptjes klaargemaakt. Ik had de seitan steaks gekozen omdat ik dat nog nooit zelf klaargemaakt heb - het ziet er wel ongelofelijk onsmakelijk uit vind ik...

 
Seitan heeft ook geen smaak van zichzelf en moet dus goed gemarineerd worden voor je het bakt... zoals tofu dus maar het heeft een veel vleesachtiger struktuur. Niet echt slecht maar ik ben geen fan. Wat ik wel heerlijk vond was de Indische bloemkoolsoep met verse gember, kurkuma, komijnzaad en mosterdzaad. Die ga ik zeker maken - je kunt ze dus nog op mijn blog verwachten.

 
De pompoensaus, de puree van de zoete aardappelen en het winterstoofpotje zijn allemaal lekkere wintergerechten. En we waren het er over eens het was écht lekker... maar niet iedereen zag het zitten om het aan het - carnivore - thuisfront te serveren!

Natasha is een bezige bij... ze heeft een online tijdschrift en geeft ook nog advies ivm met voeding in het shoppingcentrum K.