Antwerpen...

Gisteren was het onze állerlaatste vrije dag van dit jaar. Vanaf nu is de winkel immers elke dag open. Sofie noch ik hadden zin om die laatste dag thuis door te brengen met allerlei huishoudelijke activiteiten... we wilden gewoon weg. Nog één toffe uitstap om het jaar af te sluiten.

Antwerpen leek ons ideaal én dan konden we en passant ook nog eens afspreken met een stukje van onze familie...

Sofie was zaterdagavond al vertrokken om bij een vriendin een deel van het weekend door te brengen en ik heb gisterenmorgen gewoon de trein genomen.  Alhoewel, gewoonweg... het was weer een hectische morgen voor de NMBS. Ergens stond er een treinwagon in brand en ook op de lijn naar Poperinge was er iets niet pluis maar ik heb nooit goed begrepen wat. Ik ben echter zonder veel problemen - met wat vertraging weliswaar - in Antwerpen geraakt.
Antwerpen stikt tegenwoordig van de hippe en hotte adresjes om te lunchen en/of koffie te drinken.

Bij Escobar was het druk maar zalig zitten en het broodje met roerei en zalm was ideaal om mijn rommelende maag voor de hele middag stil te leggen. 

Onze bedoeling was om wat nieuwe en leuke winkels te ontdekken om ja, juist, weeral wat inspiratie op te doen én alvast enkele Kerstcadeaus op te pikken. Dat blijft toch moeilijk hé, de juiste cadeaus vinden voor iedereen én dan nog eens binnen je budget! Ieder jaar weer een struggle...

Veel winkels zitten in prachtige panden en zijn heel minimalistisch ingericht. Zelfs als de spullen die ze verkopen je geen meter interesseren zijn ze nog tof om door te lopen.
En hier en daar heb je zoals overal pop-ups.

En we vonden een hele leuke in de gallerie die de Huidevettersstraat verbindt met de Wilde Zee.

Een kruising tussen een fietsenwinkel én een boekwinkel!

Onze tweede stop was in de Coffeelabs in de Lange Klarenstraat - een zijstraat van de Meir. Lekkere koffie en appelcake. Goed om de batterijen weer eens op te laden.

En dan was er nog iets nieuws - althans voor mij - de Mercado in het oude Postgebouw op de Groenplaats. Een soort Spaans geïnspireerde eethalle.

Rondom rond staan allerlei eetstalletjes waar je koopt wat je wilt en dan opeet in het midden van de zaal waar allemaal tafeltjes en hoge krukken staan.

't Ziet er best gezellig uit en wel tof dat je er met een heel gezelschap kan neerstrijken en iedereen kan eten waar hij zin in heeft...

Echt Antwerpen - de stad waar Koen en ik samen studeerden - is en blijft mijn favoriete Vlaamse stad!

Van Kortrijk naar Antwerpen...

Vanmorgen in alle vroegte ben ik samen met Françoise - een vriendin van jaren... - met de trein naar
Antwerpen gereden. Het was eeuwen geleden dat ik nog in Antwerpen was.

Het weer zat ons mee... een strakke blauwe hemel met een winters zonnetje! Ik had er écht zin in.
Omdat ik - héél enthousiast - ietwat te vroeg van huis vertrokken was, kon ik nog even over onze Kortrijkse groentenmarkt slenteren.

Tot mijn grote schande ga ik bijna nooit naar de markt in onze eigen stad! Niet goed bezig... Ons Bomma daarentegen gaat elke week. Ze heeft haar vaste groentenkraam en geniet nadien steevast van een koffietje in de Viva Sara.

Het was écht al lente op de markt. Aardbeien - Spaanse natuurlijk, maar wel lekkere - witte asperges, verse radijsjes en grote dikke bloemkolen.

 

Geen pompoenen meer in zicht!
Eenmaal in Antwerpen hebben we alle winkels die we niet in Kortrijk hebben binnenstebuiten gekeerd en hier en daar zijn we natuurlijk bezweken voor een nieuw bloesje/nieuw kleedje... Gelukkig heeft een mens maar twee handen en beperk je zo vanzelf het aantal zakken dat je kan meenemen!

Lekker eten en drinken hoort natuurlijk ook bij zo'n uitstap en bij Del Rey - een mooie Antwerpse patisserie - hebben we ons voetjes effe rust gegund.

De koffie en de chocolade waren écht lekker maar het personeel ongelofelijk bot. Ofwel had die madame haar dag niet ofwel moet ze van werk veranderen. Botte, onvriendelijke verkoopsters of garçons daar kan ik nu eens écht niet tegen...
Gelukkig - wijt het aan mijn leeftijd - laat ik tegenwoordig door zo iemand mijn dag niet meer verpesten...
Mijn ventje is me van de trein komen halen en heeft me dan getrakteerd op een paardebiefstuk bij Balthazar! Niet koken én nog belangrijker niet afwassen... Zàlig!